XXI.

446 8 0
                                    

Naku patay nakarating na ang parents ni Thea, nasa airport na daw. Kailangan ma-warning-ngan ko siya agad. Ayan nagri-ring na.

“Thea!” Patay kang bata ka.

“Hello kumusta?”

“Ikaw ang kumusta, haler! Kaka-landing lang daw ng eroplanong sinasakyan ng parents mo. Umalis ka na muna dyan. Umuwi ka na bilis, mahirap na mabuko.”

“What? Kailan? Bakit nagyon mo lang sinabi?”

“Naka-rugby ka ba? Ngayon ko lang din kaya nalaman. Last minute lang din kasi ako na-inform.” Lagot din pala si mama, sunod-sunod ang malas!

“Okay I understand, thanks bye!”  Sana umabot pa siya o pareho kaming mabibingi sa litanya ng mga magulang namin.

***

“So ano sis? Gameplan?”

“Like this is one of those basketball games you’re watching on tv or at school. At least with those there’s a chance of winning. But for this I doubt it. Wala kaya akong team mates- I can’t do this alone.”

“ Nega star? Wag ganyan sis! Bakit wala bang solo sports? You said it yourself at least there’s a chance of winning, so?”

“So?”

“So?”

“So?”

“So, isa pang so at i-so-sumpa mo ang oras na wala kang ginawa.”

“Okay I get your point. Tama na yung so-so punchline mo ha, last mo na yun, waley e.”

published online: 09.11.17
© zee_elle

Babysitter by AccidentTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon