Στεριά και θάλασσα.. ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ

Κεφάλαιο 37

«Πάρ' τον τηλέφωνο!» «Κάτσε, ρε μπαμπά, είναι τρείς η ώρα.. Τώρα ήρθες, δεν θες να ξεκουραστείς λίγο...» «Να έρθει εδώ και ξεκουράζομαι μετά! Πάρ' τον!» Έεερε, μανία! Δεν κρατήθηκε, έφυγε πέντε η ώρα από Καβάλα! Και ο Σταύρος, παρά ότι γύρισε στις 6:00 από το γάμο, στις 14:30 ήταν εδώ.. μόνος του! Ας τον πάρω.. «Βάλε ανοιχτή ακρόαση!» «Ρε, Σταύρο...» «Καλά λέει ο αδερφός σου!» Τώρα να πω εγώ όχι? 'Τουυυτ.. τουυυτ..' απάντα! «Δεν το σηκώνει, ε? Γύρε με ποια θα βρίσκεται..» «Δυο φορές έχει χτυπήσει μόνο!» Κατευθείαν να το θεωρήσει ύποπτο! 'Τουυυτ..' «Μμμ, ναι?» Ορίστε, κοιμόταν, και κοιτάω τον πατέρα μου που μου κάνει νόημα να μιλήσω.. «Έλα, αγάπη μου, σε ξύπνησα?» και ο Σταύρος ξινίζει τη μούρη του.. Πόσο μου τη δίνει!! «Δεν πειράζει, τι έγινε?». Έτοιμος να κοιμηθεί είναι πάλι! «Μπορείς να έρθεις από δω?» «Μμμ, το βράδυ που θα έχει φύγει ο αδερφός σου..». Νύστα που έχει πέσει! «Τελικά δεν θα έρθει σήμερα.» «Σίγουρα? Γιατί δε με συμπαθεί και ααα...» χασμουριέται «...και, ναι, τι έλεγα? Αα, ναι! Δεν θέλω να χειροτερέψω τα πράγματα..». Έχει αρχίσει να ξυπνάει μου φαίνεται.. «Ναι, σίγουρα.» «Εε, τότε σε καμιά ώρα θα είμαι κει.» και μου κάνει νόημα ο πατέρας μου για τώρα.. Οοο, είναι και ανυπόμονος! «Δεν μπορείς τώρα?» «Πολύ βιαστική σε βρίσκω, τιγράκι..» λέει πονηρά και ααα δεν τολμώ να κοιτάξω τους άλλους.. πάντως σίγουρα έχω γίνει κατακόκκινη από ντροπή! «Εε, βασικά υπάρχει μια συζήτηση που πρέπει να γίνει..» και δεν είναι ψέμα.. Για να συζητήσει με τον πατέρα μου θα έρθει.. Δεν θέλω να του λέω ψέματα, ρε γαμώτο! Δε νιώθω καλά με αυτό! «Σοφία, τι συμβαίνει?» ακούγεται αρκετά ανήσυχος.. Έτσι, να τα ακούνε κάποιοι! «Συγγνώμη.. εντάξει?» πρέπει να καταλάβει ότι δεν θέλω να του λέω ψέματα αλλά αυτό είναι για το καλό της σχέσης μας! «Για ποιο πράγμα? Σοφία, με ανησυχείς! Τι στον άνεμο έχει γίνει?!» «Δεν μπορώ να σου πω από δω..» θέλω να κλάψω.. και το κλάμα το έχω στη τσέπη πάντως! Με το παραμικρό! Αμάν, γιατί πρέπει να είμαι τόσο ευαίσθητη?! «Σε λίγο θα είμαι από κει.. έτσι και μου κάνεις πλάκα!» «Δεν σου κάνω.. και πρόσεχε στο δρόμο σε παρακαλώ!». Τον ξέρω εγώ, με χίλια θα έρθει! Όχι να μου πάθει και τίποτα! «Θα με τρελάνεις εσύ!» ενώ απ' ότι ακούγεται από μέσα φαίνεται ότι ήδη ντύνεται.. Ποποοο, πρέπει να έχει ανησυχήσει πολύ! «Συγγνώμη!» λέω πάλι και το κλείνω.. Μένω να κοιτάω το κινητό για λίγο ώσπου «Φαγώθηκες κι εσύ με τα συγγνώμη! Αν είναι σωστός, όπως λες, θα καταλάβει..» ακούω τον μπαμπά αλλά αυτή τη στιγμή σκέφτομαι τον Ζακ με το αμάξι και φοβάμαι οπότε δεν έχω καμία διάθεση να διαφωνήσω.. «Να τον πάρω να του πω τουλάχιστον να μην βιάζεται?» «Γιατί, μικρό παιδί είναι? Δεν ξέρει ότι πρέπει να οδηγάει με προσοχή? Και μετά θέλει να του εμπιστευτώ την κόρη μου?!» «Έχει ανησυχήσει!» υψώνω λίγο τον τόνο μου. «Ναι, ανησυχεί μην τον ανακάλυψες με καμιά γκόμενα!» «Αμάν, ρε Σταύρο! Δεν σου έχει κάνει και τίποτα στο κάτω-κάτω!» «Δεν μου άρεσε ούτε η εμφάνισή του ούτε η συμπεριφορά του!» «Εε! Σταματήστε! Και οι δυο έχετε φτάσει στα άκρα! Η μια τον υπερασπίζεται όσο δε πάει και ο άλλος τον κατηγορεί άλλο τόσο! Εγώ θα τον κρίνω! Σοφία, δείξε μου μια φωτογραφία του!» Κάτσε να βρω καμιά καλή να εντυπωσιάσω! Να, αυτή! «Ορίστε!» Μα δεν μπορεί να μην τον συμπαθήσει με τέτοια ομορφιά! «Έχει δίκιο ο Σταύρος.. κωλόπαιδο φαίνεται!» Εε?! «Μα δεν είναι όμορφος?!» «Εε, τουλάχιστον έχεις καλό γούστο..» Ε, είπε και κάτι καλό!