I told you! (A JulNiel FanFiction) ~Complete~

Chapter 11- Plot twist? Huluh....

I told you! Chapter 11

-

-

-

DJ’s POV

-

-

-

Ano bang ginagawa nitong mga babaeng ‘to?

Yung isa nagsisitalon, tumatakbo, at sumisigaw-sigaw.

At yung isa, namumula, napaupo dun sa isa sa mga upuan, nagsasalita sa sarili.

“Wah!!! Nagkiss na sila!” sigaw ni Lara. Palayo na siya ng palayo hanggang sa kaming dalawa na lang ni Julia naiwan.

Nabaling ang tingin ko sa kanya at nakatingin rin pala siya. Nagsmile ako ng matipid yet comforting smile pero bigla na naman niyang iniwas ang tingin niya at mas lalong namula.

Pwede pa ba yun?

Pero siguro, mapula-pula parin ako ng konti. Kasi naman….

[Flashback]

“Hindi nga pwede! Kuya DJ naman eh!” ani ni Lara.

Kulit nitong batang ‘to. Kung ano-ano pumapasok sa isipan.

Pinupush niya ako lalo kung nasaan kami dapat. Iniharap niya ako sa direksyon ni Julia at ewan ko ba kung kalian pa lumakas ng ganito ‘tong puslit na ‘to.

Isang malakas na tulak eh, ewan ko kung anong nangyari.

Masyadong mabilis para pigilan ko. Pero at the same time, lahat nakaslow-mo.

Nagbabackaway siya  paunti-onti, pero nakita ko na lang…

Medyo malapit na ako kay Julia, natalisod ako. Natalisod rin siya.

Pero ayaw ko siya yung mahulog sa floor, instead, ewan ko kung ganito pa talaga ako kabilis, kasi, nahablot ko pa siya at nagturn.

In the end, ako yung nasa ilalim pero di pa dun nagtatapos.

Sa impact namin sa ground, *chup*

Nagkacontact rin ang aming mga labi.

Napaupo si Julia pero yung dalawa niyang kamay, nasa dalawa magkabilang gilid ng mukha ko.

Medyo namula ako kasi, yung position namin. Namention ko ba na yung legs rin niya medyo, argh!

(A/N: inshort, sinastraddle ni Ate Juls si Kuya DJ)

“Uhh… D-DJ. Di ko sinasadya.” Nauutal na bulong ni Julia.

“W-wala yun. Uh… O-okay lang ba k-kung umalis ka na sa ibabaw ko?” sabi ko.

Tumingin siya sa amin dalawa, at namula pa, as if parang di pa siya namumula.

Umalis na siya sa pagkaover sa akin at di tumingin sa mata ko. Pero tinulungan ko siyang mapaupo sa upuan dahil may tubig dun.

Nang tumingin ako sa pinsan ko, ito ang mukha niya. O_O

“Lara….” Sabi ko with a hint of threat in my voice.

Pero parang di man lang siya natakot as I hoped she would be.

Slowly a smile crept up her face.

[Flashback end]

At yun yung dahilan kung bakit nandito kami ngayon.

Lumapit na ako kay Julia at narinig ko yung mga bimubulong niya sa sarili niya.

“Bakit nangyari yun? Ano ang nadeserve ko para mangyari yun? Lagot ako nito. Lalo na kay..”

Magtatanong na sana ako nang may nauna sa akin.

“Kanino, Julia?” nabaling ang tingin naming pareho sa babaeng nakatayo ilang metro lang kung nasaan kami.

Huh? Pano niya ‘to nalaman?

*PAK!* rinig ko sa di kalayuan.

*PAK!* isa pa pero nandito lang sa harapan ko.

-

-

-

--------------------------------------------------------------------------------------

Luh… Sino yung magkaroon ng wings? Gets? Pakpak? Haha. Corny niyo. De joke. Haha. Sino naman kaya yun? XD

‘Til next time! Baboosh!

-Sam/ Lara P.