Chapter 6
Lea's POV
Pa ano ko ba ka kausapin ang anak ko, Kung Hindi naman niya ako gustong harapin, kahapon pag dating ko Hindi naman Lang kami nag ka usap ng ma ayos, Tapos gabi pa siya umuwi ka.gabi pinag handaan ko siya ng paborito niyang pagkain pero nasayang Lang kasi Hindi siya kumain inawasan Lang ako, ngayon balak ko siyang puntahan sa kwarto niya at pag dalhan ng breakfast,
Took .. Took .. Took..
Anak .. Took .. Took..
Ang mommy Ito anak .. Pag buksan mo si mommy,
Took .. To--
"ANO BA ANG INGAY NIYO NAMAN, BUSOG PA AKO, HINDI AKO NA GUGUTOM AT PLEASE LANG WAG KAYO ISTORBO NA TUTULOG PA ANG TAO, KUNG PUPUNTA KAYO DITO PARA KA USAPIN NIYO AKO TUNGKOL SA PAG SAMA KO PA BALIK ITO LANG ANG MASASABI KO! WALA KAYONG MA PAPALA SA AKIN DAHIL HINDI AKO SASAMA AT GUSTO KO DITO IPAG PA TULOY ANG PAG AARAL KO, TOTAL PINATAPON NIYO NAMAN AKO DITO DIBA? GINUSTO NIYO DIBA, KAYA UMALIS NALANG PO KAYO"- Paul
Hahawakan ko sana ang door knob ng biglang binuksan ang pinto ng anak ko, Akala ko lalabas siya pero hindi,
"anak nandito ako, pag usapan natin Ito! Para sayo naman Ito ang gagwin ko anak Mas mabuti Kung duon ka sa canada marami ang matutunan mo doon ke--"
"PARA SA AKIN? HAH! ANG SARILI NIYO LANG NAMAN ANG INIINTINDI NIYO MA HINDI PARA SA AKIN, PAG KATAPOS NIYO AKONG PAG TABOYAN PAPABALIKAN NIYO AKO? ANO TO LOKOHAN? MOMMY IM NOT A CHILD ANYMORE HINDI LAHAT NG DECISION KO AY DAPAT NIYONG KWISTYUNIN, SANA RESPITOHIN NIYO DECISION KO MOM, DAHIL RENESPITO KO RIN NAMAN ANG DECISION NIYO DIBA TINANGGAP KO ANG PAROSA KO, HILING KO SANA SA INYO GANYAN DIN KAYO RESPITOHIN MO DIN ANG DECISION KO MALAKI NA AKO KAYA ALAM KO ANG GINAGAWA KO"-Paul
Sa sampalin ko na sana siya pero Agad niyang sinalo ang Kamay ko,
"Please, Leave me alone mom, ayoko mawalan ng respeto sayo kaya paki usap intindihan niyo ako. Pag Hindi mo ako lulubayan wag niyo nang hintayin na magalit ako sayo at kalimutan kong Ina ko kayo" at ka sabay non Ay pag bitiw ng Kamay ko at ang pag sarado ng malakas ang pinto,
Hindi ko napigilan ang luha ko, napa iyak nalang ako ng marinig ko iyon galing sa anak ko, Hindi ko ina akala na sisigawan niya ako ng ganito first time akong sinigawan ng anak ko, halos ma durog ang Puso ko sa narinig ko, anak im sorry hindi kita inintindi feeling ko ang sama kong Ina para sa kanya na Alala ko na naman ang nangyari 1month ago,
FLASH'BACK
ka dadating Lang ng anak ko sa bahay ng makita ko ang mukha niya na may pasa at mga galos sa kanyang kamay,
"hey! Kuya ano nangyari sa mukha mo? Na pa away kana naman ba?"- pag tatanung ni Lindsay sa kuya niya ang pangalawa kong anak.
"Yes chai! Dad, mom? I'm sorry nag self defense Lang ako kaya Ito na kuha ko Hindi ko na sana pa patulan kaso sila na ang unang nanakit"-pag paliwanag ni Paul na ngayon Ay naka Yuko Lang,
"self defense? Yan na naman ba ang alibay mo ngayon Paul ha? Halos buwan-buwan ka nalang Ganyan uuwi ka dito sa bahay Parating may pasa sa mukha. Paul Jacob Lim Hindi Kita pina laki ng paki kipag basag ulo! Kilan ka ba mag babago ha anak? Sinabihan na Kita pero matigas parin ang ulo mo tapos ngayon tumakas kapa kinuha ko na nga lahat ng binigay namin sayo para tumino ka pero Hindi ka parin nag babago! Kaya from now on ipapa Balik Kita sa pilipinas doon mo tatapusin ang pag aaral mo at Habang Hindi ka pa nag babago handi ko parin ibabalik ang kinuha ko,"- galit kong sabi sa kanya Habang naka tayo ako sa harapan niya,
"LEA HINDI MO PWEDE GAWIN YAN"-sigaw ng asawa ko,
"ohh! Mom please don't do that thing, Alam kong nag sasabi siya ng totoo,"-Lindsay
