Seni Görmek İstemiyorum!

40 8 1
                                    

Pat diye yere yığılan kadını şaşkın ve endişeli bir şekilde yerden kaldırdım ve hastaneye götürdüm.Hemşireler ve bir doktor Reyhan ablayı alıp götürdüler.

  "Bakarmısınız"dedim girişteki sekretere.

  "Buyrun,size nasıl yardımcı olabilirim"dedi sarı ve uzun saçlarını geriye atıp önüne doğru kaydı.Mavi gözleriyle adeta çığır açıyordu.Ama bunu düşünecek vaktim yoktu.

  "Azelya,Azelya Ediz nerede".

"Hemen bakıyorum"dedi saçlarını omzunda topladı ve.

"Hemen ilerideki koridordan soldaki ilk oda".

"Teşekkürler"diyip yanından uzaklaştım.

  "Eylül Azelya'nın durumu nasıl"dedim Eylül çok tedirgin duruyordu.

  "Bilmiyorum,birşey söylemediler,Reyhan abla nerede?"söylemekle söylememek arasında mekik dokuyordum.

   "Şey Reyhan abla-"

"Hasta uyandı  beyefendi"Eylül bana sorarcasına  baktı.

  "Reyhan ablaya söylemeye evine gittim.Sonra bayıldı bende buraya getirdim.Tamda sana söyleyecektim.

   "Hastanın yanına gidebilirsiniz"dedi doktor tam Eylül konuşacakken.

  "Teşekkürler"dedim ve Eylül'de Reyhan ablanın yanına gittik.

   "Yağız sen geri git haber falan verirler, bende Reyhan ablayı yatıştırayım"dedi buryandanda ağlıyordu.Tamam diyerek geri döndüm.Tam oturacaktım ki kapı açıldı.Kapıdan çıkan doktorun yanına gittim.

  "O nasıl ,iyi mi?Lütfen birşey söyleyin.

  "Son anda kurtardık onu ,geçmişte yaşadığı şeylerden dolayı kriz geçirdiğini düşünüyorum.Siz biliyor musunuz ne olduğunu?"doktorun söylediklerini düşünüyordum.Geçmişte ne olmuş olabilir ki.?

  "Beyefendi,beyefendi"son anda doktoru gördüm.

  "Bende bilmiyorum doktor bey ,onu görebilirmiyim?

  "Görebilirsiniz ama sadece beş dakika"doktora teşekkür edip odaya girdim.Kollarında serum vardı ,ağızında ise oksijen maskesi.Gözleri yavaş yavaş aralanıyordu.Acaba gitsemmmi  diye düşünüyordum.Hatta gitmeye kalkıştımki.

  "Ya,yağız"keşke hiç girmeseydim onu daha fazla üzmemeliydim.Yavaşça arkama döndüm.Gözünden yaşlar akıyordu.

  "Annem nerede ,ona ne oldu"dedi şok olmuştum.Galiba birşeyler hissetmişti.

"Annen iyi dışarıda bekliyor"dedim saniyede yalan söylemiştim.

   "Yalan söylüyorsun"dedi ağızındaki maskeyi çıkarttı.Sadece bakıyordum.

   AZELYA

"Gerçekten iyi,Eylül ile ikisi su almaya gittiler.Annen biraz panik yapmıştı o kadar. 

"Senin burada ne işin var ayrıca?"

  Aklıma geçmişte olanlar gelince bi an duraksadım.

  Lisede Baloda Olanlar

Eylül ile partiye gitmek istemiyorduk.Ama annem ve Eylül'ün annesinin zoru ile gitmiştik.O aralar Yağızla konuşuyorduk.Hatta ve hatta bana benden hoşlandığını şöylemişti.Sonra ben lavaboya gitmiştim.Orada Yağız ve Mertcan(Yağız'ın kuzeni)birşeyler konuşuyordu.

   "Bak iddianın sonu geldi bu oyunu bitirelim artık"dedi Yağız.

  "Ama baya baya yakıştınız"

"Saçmalama be o kızın neresine bakayım".

  "Ama Allah var çok güzel yüzü var he"

"Evet ama kendisi çok şey"

"Tamam sen kazandın bu gün ondan ayrıl bu iş bitsin"

"Bence de artık bitsin"dedi Yağız sonra tam çıkacakken beni gördü.Bende arkamı dönüp gittim.Peşimden evime kadar geldi ama onu kovdum.Ne sanıyordum ben benim gibi bir şişko kıza çıkma teklifimi edecekti?Çok saçma.Ondan sonrada zaten gitti.Dahada görmedim.Zaten beni sevdiğini söylese bile kabul etmeyecektim.Ama benim üstüme iddiaya girmesi çok canımı açıtmıştı.

  "Git buradan"dedim bi anda sesim çok yükselmiş olacak ki nefesim kesildi.

"Tamam gidiyorum,hemde bir doktor çağırayım sakin ol"dedi ve çıktı ağzıma maskeyi takıp nefes almaya çalışıyordum.

  YAĞIZ EGE

Keşke hiç girmeseydim diye düşünürken doktor geldi ve içeri girdi.

  "Yağız,Yağız Azelya'ya birşey mi oldu?

  "Hayır uyandı,sadece beni görünce şey oldu neyse ben gideyim artık.Geçmiş olsun "dedim ve çıkışa yöneldim.Keşke onun hayatına hiç girmeseydim.Kendimi hiç affetmeyeceğim diyordum o sırada sekreter kız bana seslendi.

  "Beyefendi bu bakarmısınız?"

"Efendim "diyerek masaya geldim.

  "Giderken cüzdanınız düşürdünüz,anons yaptım ama duymadınız sanırım"dedi utangaç bir tavırla.

"Teşekkürler "dedim ve çıktım.Arabaya bindim sonra cüzdanı kimliğimi kontrol etmek için açtım,he herşey yerindeydi.Şimdi ise eve gidip sonsuz uykuya dalacaktım.Okulu ektik ama yapacak birşey yoktu.Düşündüğüm tek şey Azelya idi ve aklımda çıkacağa benzemiyordu.

BÖLÜM SONU...

VazgeçmemHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin