-Yah git şurdan başıma bela mısın!?
Kapıyı kapatmaya çalışsan da engelleyerek içeri girdi ve kapıyı kapattı.
-Başka bi rehber bul, istemiyorum
-Hava çok güzel değil mi?
Seni umursamayarak salona geçiyor. Sen ise içinde oluşan endişe ve korkuyla arkasından ilerliyorsun. Karşısındaki koltuğa oturduğunda koltuğa eşyalarını yayarak oturmuş olan Jongin'iizledin bir süre.
-Eğer gitmezsen polisi aricam.
-Hiç durma ara.
-Tamam, kaç paraysa borcum vereceğim, git burdan.
-İstemiyorum, borcunu parayla ödemeni istemiyorum, bana kalacak yer sağla yeter.
-Bana.... Ne! Burada kalmayacaksın değil mi ?!
-Sanırım bir süre burda kalabilirim.
-Hayır!Kalacak yerin yoksa da beni ilgilendirmez, otele git.
-Otelde kalamam, beni çok rahat bulabilirler otelde. Hem seni de rahat bırakacaklarını zannetmiyorum. Seni de korumuş olurum fena mı?
-İstemiyorum,istemiyorum, istemiyorum ! Tanımadığım birinin evimde kalmasına izin verebileceğimi mi düşünüyorsun !?
-Gitmeyeceğim, bana oda ayarla. Paranı vereceğim.
-Paramı mı vereceksin?
-Evet, anladığım kadarıyla paraya ihtiyacın var.
-.....
-Seni korumam gerek anlıyor musun? Canın tehlikede.
Eşyalarını toparlayıp odalara bakıyor, senin odanın karşısındaki odaya girip eşyalarını yere fırlatıyor. Sen de arkasından gidiyorsun.
-Bu oda boş mu ?
-Hayır, önceden bi arkadaşımın odasıydı. Bu aralar pek uğramıyor...
-İyi, artık bana ait.
-Ama gelirse oda onun, odadan çıkarsın.
-Hayır o kendine başka oda bulur.
-Burayı otel felan zannettin heralde başbelası.
-Bana diyene bak...
Somurtup odadan çıkarken sana yönelltiği soruyla durup arkanı döndün.
-ismin ne?
-Söylemiştim ama beni takan kim ki... Hyo min, park hyo min.
Bir süre duraksadıktan sonra artık sen de bu işe bulaştığından gerçekleri öğrenmen gerektiğini düşünüp onun yanına oturdun.
-Şey... O adamlar niye....
Bir süre cevap vermeyip düşündükten sonra sana bakıp gülümsedi.
-Ev arkadaşı olduğumuza göre anlatmalıyım değil mi ?
Y\N Evet kısa oldu ama sınavlar yuzunden yazamıyorum. Ayrıca yorumlarınızı eksik etmeyin :-)
