The reality

8 1 0
                                    

Sa paglalakad lakad ko ay dumiretso nako sa isang restaurant upang kumain.

Nag order na ako.

Palinga linga pa ako at umaasang makita ko si Sehun na kumakain rin dito.

Kaso wala eh.

Hanggang sa umupo nako.
Solo ko lang dito sa isang table.

Kinain ko nalang yung Korean bimbimbap na in order ko.

NASA tabi ako ng glass pane.

Umuulan..

Higupin ko na nga itong mainit na pagkain..Pantanggal lamig.

Hay! Nag eemote na naman ako.

Makakain na nga lang.

Habang kumakain ay iniimagine ko yung mga Korean novelas na napanuod ko.

Kaso,malabong mangyari yun sa totoong buhay.

Bukod sa Hindi ako Korean,wala rin si Sehun na leadingman ko.

Aww..

Kumain nalang ako..

Huminto narin ang ulan at lumabas na ako Sa restaurant na ito.

Nagpayong na ako dahil umaambon ambon pa.

Naglakad na ako papuntang hotel.

Naka backpack ako.

At ibinigay na sakin yung susi ng room ko.

Naglakad na ako papuntang room 127,

Don't cryWhere stories live. Discover now