Destined For Each Other

Chapter 8

Kleinn's POV

"Alli? Ito maganda ba?" Tanong ko sakanya paglabas ng fitting room.

"Yes, bagay na bagay sayo, so ano? Yan nalang susuotin mo then let's go home?" Alli asked me.

"Yeah, sure." I answered.

Pumunta na kami sa bayaran at habang nag babayad ay suot ko ang damit na toh.

Nakabayad na kami at lumabas. Lumabas na rin kami ng mall para makapunta sa parking lot kung saan naka park ang kotse.

Hinatid ko si Alli sa bahay nila. At pumunta na ako sa bahay namin para magpahinga. I checked the time. Oh, it's already 6:30pm kaya pala medyo madilin na rin.

Nandito na ko sa bahay, wala pa naman masyadong traffic kaya mabilis lang akong nakarating.

Pumunta ako sa kwarto ko at nagoalit ng damit. Pagka tapos ko magpalit ng damit ay humiga na ko sa kama para matulog, luckily inantok na ko. It's just 7:23pm pero natulog na ko.

Alli's POV

Pag uwi ko sa bahay ay nakita ko na si Marga na naka upos sa couch namin. At agad syang lumapit sakin at nag beso beso. Pumunta na kami sa kwarto ko at dun nag kwentuhan.

"So? How was your day with that ugly creature?" Sabi ni Marga at tumawa ng parang masamang tao.

Ngumisi ako.

"So ano nga?"

"Syempre napahiya sya sa harap ng maraming tao." I said and laughed. She laughed too.

"Wow! But how?" Marga.

"Tinalisod ko lang naman yung waiter na may dalang Juice. And then tumapon yun sa kanya and then napukaw namin ang atensyon ng lahat ng tao dun sa resto." I explained.

We both laughed.

"Huh! Too good for her." She said and smirked.

Umalis na sya at natulog narin ako.

Blake's POV

Nakarating ako sa bahay ay quarter to 9 na kaya naman nagbihis na agad ako ng pantulog at nagluto.

Pagkatapos ko kumain ay umakyat na ulit ako sa taas.

Grabe sobrang nakakapagod. Sasabihin ko nalang sa manager ko na I quit! Ayoko na, lagi nalang ako wala dito sa bahay at hindi ko nababantayan si Kleinn.

I tried to call kleinn, but she didn't answer. I think she's already sleep.

Naalala ko rin na bukas na nga pala anh uwi nila mom, 2:00pm ang landing nila sa airport.

Natulog na ko.

Nagising nalang ako ng may marinig ako na pumasok sa kwarto ko. Inimulat ko ang mga mata ko at nakita ko si Kleinn na may dala dalang pagkain.

"Hello baby! Mamaya na dating nila Mom ah, sunduin natin sila?" Tanong ni Kleinn sakin and then she sat down in the bed at pinatong ang dala dala nyang pagkain sa side table dito sa room.

"Sure baby." Sagot ko.

"Ay Blake, nagluto ako ng breakfast for you. Eat this." Sabi nya sakin sabay ngiti.

"Ok, tara sabayan mo ko baby." Pagyaya ko sa kanya.

"Sure." Sagot nya.

Natapos na kaming kumain ni Kleinn at bumaba na. Umuwi muna sya para mag linis ng bahay, mamaya na kasi uuwi sila Tita.

Naglinis narin ako ng bahay at inihanda ang isusuot ko mamaya. Then, bukas pupunta kami ni Kleinn sa school para kunin ang Toga namin.

---

Nakakain na ako ng lunch. I better get ready it's already 12:09pm.

Pagkatapos ko maligo ay pinuntahan ko na si Kleinn sa bahay nila. Pagdating ko doon ay naka ayos na sya at ako na lamang ang inaantay.

"So? Tara na? We're getting late." Seryoso ng sabi nito.

"Ahh, ok." Sabi ko.

Pagkasabi ko nun ay lumabas na kami at pumunta kotse ko.

While we're on road sobrang tahimik lang. Bubuksan ko palang ang radio but then naunahan ako ni Kleinn.

"Nagugutom ako." Kleinn said and stare at me.

"We'll eat when they are here ok? I'll treat you." I said and hold her hands.

"Thank you, I'll just sleep for a minute ok? Just wake me up." She said and closed her eyes.

Kleinn's POV

"Kleinn, wake up we're already here." Nagising ako when I heard something whispered in my ears.

When I opened my eyes I saw Blake. And I also saw the airport.

So, andito na pala kami. I looked at my watched and It's already 1:45pm na pala! Ghadd. Baka namdito na sila Mom, baka napa aga ung flight nila.

Niyaya ko na si Blake at nag madali kami pumunta sa waiting shelves.

"Blake? Nagugutom na talaga ako. I want something sour and sweet." Sabi ko kay Blake then I pout.

"Just wait here, ok? Baka dumating na sila Tita. Ako nalang bibili." I said and smiled.

Blake's POV

Habang nag lalakad ako para maghanap ng gustong kainin ni Kleinn. Biglang may humawak sa balikat ko. Hindi ko sya makita dahil nasa likod sya.

"Blake, long time no see." Rinig kong sabi nito.

Her voice is familiar. Parang si Trixhia.

Yes, she's Trixhia yung ex girlfriend ko when I was in highschool. Hindi ko sya sineryoso at hindi ko rin ipina alam ito kay Kleinn.

She is Trixhia Zoe Andersonn.

Nung mag break kami ay halos hindi nya matanggap. Oo, medyo nakukunsensya ako dahil sa ginawa ko. Ilang beses nya ko kinulit na wag magbalikan kami pero hindi ko pumayag.

It's one sided love lang ang nanyari.

"Ba't ka nandito?" Tanong ko sa kanya.

"I'm the one who'll ask you that pero naunahan moko." Sabi nya.

"So bakit nga? I thought that you're in America with your family. Diba dun na kayo tumira?" I asked.

She smiled.

"Why? Bawal ko bang bisitahin ang Philippines? I just want to visit you." Trixhia said and smiled.

"No! No, you can't. May girlfriend na ako and I'm happy to be with her. Matagal na tayong tapos." Sabi ko.

Pagkasabi ko nun ay umalis na ako at bumili ng pagkain.  Mabuti nalang at hindi sumunod sakin si Trixhia.

"Blake!" Rinig kong sigaw ni Kleinn at nakita ko sila Mom.

Tumakbo naman ako ng mabilis at niyakap ang mommy ko. I really missed her.

"Mom, I'm glad you're here.  I really missed you!" Sabi ko dito and I kissed her forehead.

"I really missed you too Blake. Pero hindi kami magtatagal ng tita Kim mo. 1week lang kami dito dahil sa company natin sa korea." Sabi ni Mom at niyakap ako ng mahigpit.

"How about our Company in US?" Tanong ko.

"Ayos lanh iyon yung sa korea kasi nagka problema eh." Sagot naman ni Tita Kiarra.

Umalis na kami at pumunta na sa kotse. Nag drive na ko at hindi ko maiwasan na mag isip tungkol kay Trixhia.

Hindi na sya dapat nag balik. Dahil wala na syang babalikan, pano nalang si Kleinn?

Should I tell her or not?

Hindi ko na alam. Sobrang naguguluhan na ko.

---
Ano nga ba? Dapat ba nyang sabihin o hindi?

Ano kaya ang gagawin ni Trixhia?
Kung sino maka hula dedicated sakanya ang next chap. Haha.

-Mer