Sen gittin parçalandı kalbim
Yıkıldı bütün ümitlerim
"Kurşuna dizdiler tüm anılarımı... "
Yalvardım , yakardım yalan sevgilere
Bir avuç kirli yalanlara gidiyor bütün dünya
Esir alınmış koskoca ümitler yıkılıveriyor
Yenik düştüm bu savaşta neyleyim
Gece , gündüz , ay, güneş değilde
Bir su gibi akıp gitti avuçlarımdan
Bekliyorum çaresiz , biçare , yorgun, bitkin
Yine aynı, çıkmaz sokaklarda kayboluyorum
Yıktınız umutlarımı , bir avuç mutluluğumu
Yaktınız beni mum gibi , acımadan
Bir katliam çıktı dizelerce şiirden
Yine suskun , yine tek başına , Seninleyim
Yıkık , paramparça, üzgün
Bir kabus görmüş gibi uyandı sıcak bir alev
İsyan etti suya, şiire , şairine
"En kötüsü beni unutup bitirmendi yazdığım en güzel şiiri bitirip "
Diyebilseydim eğer , dizginleyebilseydim o anda aklımda dönen çaresizliği
İçimde bir ürpertinin can çekişliğiyle söylüyorum tüm bunları
Ölüm neyse de
Geride yıkılmış bir şiir kaldı .....
