25 Şubat Pazar
2018
Ve ben doğuyordum ölüme
Sen yoktun
Yoksun
Yoksun , yoksun !
Nefesin yok
Şiirlerin , gülüşün
Sen yoksun
Kelimelere düşman bu içimdeki hisler
Sana doğardı
Sen kokardı
Sana ithaftı
Yoksun
Şiirlerde de anlatılamayacak bir özlem bu
Sustum
Sesimdeki çaresizliği , yıkılmışlığı
Bitkinliği anlamayın diye sustum
Anlama diye
Sana sustum
Ona sustum
Buna sustum
Yoksun
Sen yoksun , yok !
Biliyorum
Şiirler yazacağız diyemiyorum yeniden
Sen geleceksin
Fehva'm diyeceksin bana
Diyemiyorum
Yoksun , yok
Nasıl açıklanabilir ki
Bu düğüm
Bu alev
Yoksun ..
Ben diyorum ki "Ölüyorum dokunmayın"
-Mutlu ol-
Sen diyorsun
Bir hiç
Konuşmuyorsun benimle
Yazmıyorsun şiir
Boyamıyorsun bir şeyler
Kaymıyorsun patenini
Varsın
Ama yoksun , yok
Tüm yokluğunla
Yoksun , yok !
Sana yoksun diyorum
İçin yok
Yeter artık duy beni
Bir kere diren-e-medim sana
Karşı koy-a-madım
Diyorum ya
Sen varsın tüm yokluğunla
Beni bir yokluğuna mahkûm etmişsin
Ah sevdiğim
Yürümüşsün,canım gözlerinle izlemişsin insanları
Ben olmamışım yanında
Yağmura sığınmışsın en karanlıkta
Senin için sevdiğim
Sana rağmen sevdiğim
Yoksun diyorum
Yok yok
Gel
Diyeceklerin bu kadar kısa -gel-
Ve derin ¶
