Gözlerim yanlış mı görüyordu yoksa bu bir rüya mıydı ? Sonuçta karşımda duran kişi Oğuz olamazdı değil mi ? Yıllar önce Melis yüzünden giden Oğuz. Benim onu sevdiğimi bile bile bırakıp giden hani. Berk'in sarsmasıyla kendime geldim."Noluyo kızım , nereye bakıyosun sen ?". Kafasını baktığım yöne çevirdi."Bu kim ?"."Oğuz Dağçakrak"."Vaay efsane Oğuz bu mu ?". Kafasını kaldırıp bana baktığında arkamı dönüp hızla ilerledim. Yangın merdivenlerinde otururken buldum kendimi. Neden gelmişti ki yıllar sonra ? Ben tamda duygularımı içimde yaşamaya alışmışken. O Melis'i sevmişti. Çok sevmişti hatta. Ama ben onu Melis'i sevdiğinden daha çok sevmiştim. Peki o ne yapmıştı ? Sırf Melis'in dikkatini çekmek onu kıskandırmak için beni kullanmıştı. Ve sonundada çekip gitmişti. Yanımda hareketlilik hissedince kafamı çevirdim. Berkti gelen. Ne olursa olsun koşulsuz yanımda olan tek kişi ? Tüm agresifliğime , sinirliliğime katlanan tek kişi. Sarılıp ağlamaya başladım. "Şşşt tamam güzelim. Bak normalde güzelsin ama ağlayınca çok çirkin oluyosun yaa ". Kendinden uzaklaştırıp gözümdeki yaşları sildi. "Oğuz'u sadece senin anlattığın .kadarıyla tanıyorum. Destek olmaya çalışcam ama onun hakkında bildiklerim senin anlattıklarınla sınırlı"."Bişey demene gerek yok yanımda olman bana güç veriyor zaten ". İkimizinde acil telefonları çalınca koşarak acile ilerledik." Evet hastanın durumu nedir ?"." Kalp krizi hocam. Yolda gelirken bir kez kalbi durmuş ama tekrar gelmiş. Ve az önce tekrar durdu ". Berk hava maskesini alırken bende kalp masajına başladım. Ritim aldığımda " Çabuk şok cihazını hazırlayın ". "Hazır hocam"."200 e şarj et "."Şarj edildi"."Geri çekilin". Hastanın üstüne şok cihazını bastırdım . Ama durumu aynıydı." Tekrar şarj et "."Hazır"."Çekilin". Tekrar makineyi bastırdığımda. Kalbi atmaya başladı. "Hasta kendine gelince haber verin bana ". Asansöre binip 6.kata bastım. Asansör 2.katta durunca Oğuz asansöre bindi. Kafamı yana çevirip desenleri incelemeye başladım. Onunla konuşmak istemiyordum."Böyle kaçacak mısın Bahar ?"."Kaçtığım felan yok konuşmak istemiyorum"."Aynı hastanede çalışıyoruz artık. Beni görmeye ve konuşmaya alışsan iyi edersin"."Niye geldin ki sen ? Yeterince canımı yakmadın mı zaten ? "." Bak Bahar ben bu konuyu kapatalı çok oldu ve tekrar açmaya hiç niyetim yok ". Asanör 6.kata gelince."Zaten artık benim içinde açılacak bi konu yok". Asansördem inip odama girdim. Benim onu hala çok sevdiğimi bilmesine gerek yoktu demi. O zaman bende ona göre davranırım. Yazmam gereken bir kaç raporu halledip eve geçtim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çekmecemde duran resmimizi aldım. Çok özlemişim onu bugün fark ettim. Çaresi yoktu bendeki bu yaranın. Elimden gelen , yapabileceğim hiçbir şey yoktu. O gittiğinden beri etrafa kötülük saçmaktan başka bir işe yaramıyordum zaten. Herkese bağıran , sinirli , kendinden başka kimseyi düşünmeyen bi Bahar olmuştum . Ama kimse bilmiyordu ki neden bu halde olduğumu. Biliyorum Melis için geldi. Yapamadı onsuz. Mutfaktan kibriti alıp fotoğrafı yakmak için banyoya gittim. Bitti artık Oğuz. Asla eski Bahar olmayacağım. Canımın acısından ölsemde saf Bahar olmayacağım.
----------------------------
Sabah hazırlanıp hastaneye geçtim. Bugün girmem gereken bir ameliyat vardı ve sanırım biraz uzun sürecekti. Kapım tıklanınca "Gel" dedim. Can içeri girdi. " Ne var Can ? "."Hocam bugün gireceğiniz ameliyatla ilgili bir sorun oldu "."Bi işide becerin ya. Yine noldu ?"."Hocam sizin ameliyatınız Melis Hocayla çakışıyor ve onun hastasının durumu daha acil olduğu için-"."Tamam kes. Yeter bu kadar. Bir daha böyle bir olay istemiyorum". Kafasını sallayıp odadan çıktı. Seninde işin zordu bundan sonra Melis. Hadi bakalım nereye gidecek bu işin sonu
