The Styles Effect | Greek

Κεφάλαιο 7: Γάλα Πιγκουίνου

Κουνιόμουν στην μίκρη κούνια που υπήρχε στην πίσω αυλή μου, με το κρύο να κυριαρχεί στην ατμόσφαιρα και ξέροντας πως όλοι οι Harry είναι μέσα στο σπίτι μου και τρώνε την πίτσα που τους παρήγγειλα αφότου γυρίσαμε από το πάρτυ.

Ένας μικρός ανασταναγμός βγήκε από το στόμα μου και μία ομίχλη αέρα έφυγε από το στόμα μου καθώς ανέπνεσα και έγυρα το κεφάλι μου στο σχοινί της κούνια.Άρχισα να διαβάζω τα μυνήματα που μου είχαν αφήσει οι γονείς μου σήμερα, τα λόγια τους με έκαναν να έχω ρίγος και να τουρτουριάζω περισσότερο στο κρύο.

Άκουσα την πίσω πόρτα να ανοίγει και να κλείνει και πριν κοιτάξω ποιος είναι, ο Πρίγκιπας Harry με πλησιάζει με μία μεγάλη κουβέρτα στα χέρια του καθώς μου πρόσφερε ένα μικρό χαμόγελο το οποίο ανταπέδωσα.

"Συγνώμη, δεν ήθελα να σε αναστατώσω." είπε και καθάρισε τον λαιμό του, καθώς εγώ κρατούσα το σημείωμα διπλωμένο στο χέρι μου και συνέχισα να χαμογελάω στο πόσο αξιολάτρευτος είναι.Το απαλό αεράκι στην ατμόσφαιρα προκαλούσε ροή από τις τούφες του στον άνεμο, σαν πριγκίπισσα.

Ή σαν πρίγκιπας στην συγκεκριμένη περίπτωση.

"Απλά, κάνει κρύο έξω και εμ, εγώ απλά την έφερα." είπε, δείχνοντας οργισμένος ακόμη και στο σκοτάδι, πριν βάλει την κούβερτα γύρω από τους ώμους μου.Τα δάχτυλα του γλυστράνε απαλά πάνω στο δέρμα μου, και αμέσως τα αποσύρει τοποθετώντας τα πίσω από την πλάτη του, στον σωστό γι' αυτόν τρόπο.

"Ευχαριστώ." είπα, με βουλωμένη μύτη από το κρύο.Έγνεψε ευγενικά και μου χάρισε ένα ζεστό χαμόγελο.

"Θα σου έδινα το πανοφόρι μου Λαίδη Λίζα αλλά φοβάμαι πως είναι φθαρμένω από έναν αλκοολικό που έριξε το ποτό του πάνω μου στο πάρτυ, δεν μπορούσα να το βάλω πάνω σου." είπε με απολογητικό τόνο κάνοντας με να γελάσω και να παρατηρήσω πως δεν φορούσε το χρυσοκεντημένο πανοφόρι του.Φορούσε μόνο το παντελόνι του και το σακουλιασμένο μακρύ πουκάμισο και κουνήθηκε ελαφρώς εξαιτίας του ρίγους που τον έπιασε από το κρύο.

"Εγώ απλά, θα πάω πίσω εάν θέλεις να μείνεις μόνη-"

"Όχι είναι εντάξει, πραγματικά δεν με πειράζει η παρέα." του είπα ειλικρινά και έγνεψε παίρνοντας την θέση στην δίπλα κούνια η οποία είχε μεγάλη απόσταση από την δική μου.

"Δεν δαγκώνω." τον πείραξα γελώντας όταν τέντωσε το σώμα του.Κάθησε κάτω και στένεψε τα μάτια του κοιτώντας με με παιχνιδιάρικο τρόπο.