The Styles Effect | Greek

Kεφάλαιο 2: Το μάθημα.

Το κουδούνι της τάξης χτύπησε και με έπιασε απροετοίμαστη καθώς ανοιγόκλεισα τα μάτια μου κοιτώντας τριγύρω μου.

Κουδούνι;

Σχολείο.

Τα μάτια μου διευρύνθηκαν, όταν συνειδητοποίησα ότι ήμουν στους ερημικούς διαδρόμους του σχολείου μου,τα τελευταία λίγα άτομα περπάτησαν προς τις τάξεις τους ανάγκασα τον εαυτό μου να προχωρήσει ενάντια στο ντουλάπι μου. Τα δάκτυλα μου αφηρημένα έτρεξαν πάνω στους ιμάντες του σακιδίου μου και η καρδιά μου συναγωνίστηκε. 

Πώς είμαι στο σχολείο,δεν θυμάμαι καν να έρχομαι εδώ.

Το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι ήταν να στέκεται στην κουζίνα,ο αρσενικός εγώ, ο Harry Styles.

'Έτσι είναι το να νιώθεις μεθυσμένος;' μουρμούρισα στον εαυτό μου με ορθάνοιχτα μάτια,το βλέμμα μου κλειδώθηκε με τον επιστάτη του σχολείου καθώς άδειαζε τα σκουπίδια σε κοντινή απόσταση. Σταμάτησε ότι έκανε όταν με άκουσε και μου έκανε μια ερωτηματική έκφραση ενώ μου χαμογέλασε πριν περπατήσω από την άλλη πλευρά.

Πέρασα από μια αίθουσα διδασκαλίας και κοίταξα μέσα από το παράθυρο για να δω το ρολόι στον τοίχο.

Η τέταρτη περίοδος είχε αρχίσει.

Αλλά αυτό που δεν έβγαζε νόημα ήταν ότι ήταν ακόμα πρωί δεν θυμάμαι να πήγα σε καμία από τις υπόλοιπες τάξεις μου.

Ένα ρίγος πέρασε κάτω τη σπονδυλική στήλη μου όπως πέρασα από την τάξη και με κατεύθυνση προς την δικιά μου περίοδο κούνησα το κεφάλι.

Κάτι δεν ήταν σωστό εδώ.

Αλλά ειλικρινά τι πάει σωστά στην ζωή μου.

Μπήκα στην τάξη της ιστορίας μου και γύρισαν να με κοιτάξουν όλοι συγχρονισμένα όπως κάνουν όταν αργεί κάποιος κάθε φορά. Εντόπισα την Εστέλλα και την Άσλευ στο μπροστινό μέρος της τάξης να κάθονται στις θέσεις τους.

Η Εστέλλα μιλούσε γρήγορα κουνώντας τα μικρά της χέρια στον αέρα περίτεχνα όπως μιλούσε ενώ η Άσλευ την παρακολουθούσε με ένα σχεδόν κενό βλέμμα. Ακόμα και αν ήξερα ότι άκουγε αυτό το μπιτσίστικο ύφος της ήταν πραγματικά ισχυρό.

Κοίταξα πρός την έδρα του κυρίου Κλέρκ και ήμουν ευγνώμων που δεν ήταν εκεί και πήγα να καθίσω δίπλα στις δύο φίλες μου.

'Γειά είσαι εδώ σήμερα!Γιατί άργησες;' με ρώτησε η Εστέλλα με την μικρή φωνή της κοιτώντας με με τα μεγάλα καφέ μάτια της και τα ξανθά μαλλιά της έπεσαν στους ώμους της ενώ εγώ κάθισα στην θέση μου.