Κεφάλαιο 4:Η γάτα και το ποντίκι.

60 22 8
                                    

Κάθισα σε μια άβολη θέση παρακολουθώντας τον Ψυχοπαθή Harry να στηρίζει την πλάτη του στην καρέκλα απέναντι από το τραπέζι.Τα μακριά του δάχτυλα χτυπούσαν την ξύλινη επιφάνεια του τραπεζιού ενώ έγλυφε την κόκκινη ουσία από το μαχαίρι όπου κρατούσε με το άλλο του χέρι γλύφοντας μαζί και τα χείλη του καθώς έβλεπε το όπλο.

«Χμ,μαρμελάδα βατόμουρο.Ήμουν σίγουρος ότι πήρα με φράουλα.»συλλογίστηκε με ένα μειδίαμα να κάνει την εμφάνιση του στο πρόσωπο του.Με κοίταξε ενώ γέλασα νευρικά και ένευσα το κεφάλι μου γραπώνοντας το ύφασμα από την μπλούζα μου κάτω από το τραπέζι.

Γαμώτο,γαμώτο,γαμώτο θα πεθάνω,γαμώτο,γαμώτο.

«Συγνώμη για την όλη αποτυχημένη Ελληνική συνταγή.Υποθέτω ότι δεν γεννήθηκα για να φτιάχνω μπακλαβά αλλά σίγουρα ξέρω να φτιάχνω σάντουιτς με φυστικοβούτυρο και μαρμελάδα.»Αναστέναξε με ένα μικρό διασκεδασμένο γελάκι τοποθετώντας το μαχαίρι πάνω στο τραπέζι καθώς γύρισε προς τα σάντουιτς που είχε φτιάξει για τους δύο μας.

Έτριξα τα δόντια μου προσπαθώντας να διατηρήσω ένα χαμόγελο.Έγνεψα κοιτώντας το φαγητό μπροστά μου.

«Τι συμβαίνει κολοκυθάκι;Ήσουν τόσο φιλική πίσω στο μαγαζί.Είσαι κάπως σφιγμένη τώρα.»Σημείωσε ο Harry.Η φωνή του φιλική και απαλή αλλά το βλέμμα στα σκοτεινά πράσινα μάτια του ήταν θανατηφόρα.Ξ εκούρασε τους αγκώνες του στο τραπέζι χαϊδεύοντας το λιγοστό μούσι στο κοφτερό του σαγόνι,έγειρε μπροστά και υπομονετικά με παρακολουθούσε.

Όπως ένα αρπακτικό που πλησιάζει προσεκτικά το θήραμα του περιμένοντας να πιάσει το δόλωμα.

«Oh ναι ,απλά-απλά πεινάω.»κατάπια προσπαθώντας να κρατήσω την φωνή μου ήσυχη ακόμη και όταν ανάγκασα τον εαυτό μου να συναντήσει την έντονη του ματιά.

«Ασφαλώς και μπορείς να φας,εξάλλου με βοήθησες να φέρω το φαγητό μου.Ξύσε την πλάτη μου και θα στην ξύσω και εγώ ή θα στην τρίψω άμα προτιμάς,ακόμη δείχνεις πολύ σφιγμένη.»μου πρότεινε χαμογελώντας μου με ένα γοητευτικό και δελεαστικό χαμόγελο.Κρότησε τις γροθιές του παρακολουθώντας τις φλέβες κάτω από το δέρμα του και τα μεγάλα μυώδες χέρια του.Παρατηρώντας τον,θυμήθηκα μια σκηνή σε ένα fanfiction από το οποίο βρισκόταν(τον Harry εννοεί).

Θυμήθηκα ότι ο βασικός χαρακτήρας από το βιβλίο στο οποίο ήταν ο Ψυχοπαθής Harry βρήκε τα προηγούμενα θύματα του στο υπόγειο του.Όλα ήταν κορίτσια στην ίδια ηλικία με σημάδια στα χέρια και στους λαιμούς τους εφόσον είχαν στραγγαλιστεί.

The Styles Effect | GreekDonde viven las historias. Descúbrelo ahora