Sienna's POV..
Nagulat ako ng makita ko kung sino ang nakahawak sa kamay ko.
Si Unknown guy. Let me repeat, si unknown cute hot guy sa speech class na nakatitigan ko. Woah. Talk about weird happenings.
Nakapagtataka ba, hindi lang ako nagulat. Pati na rin yung mga tao sa paligid ko. It seems like, di sila makapaniwala na magkakilala kami. Which is true. I don't really know him. At all.
Di kaya, siya na ang makapagbabago sa buhay kong punong ng panlalandi? LOL. That's why too impossible. He was staring at me like the way I stare at him. Ang tagal din naming nag titigan.
Then suddenly, he broke the silence between us.
"Let's go". hatak niya sakin. and after that awkward moment, hinila niya ako papunta sa isang lamesa. In fairness naman sa kanya, gentleman siya. Ipinaghila niya pa ako ng silya para makaupo. Then he took a seat too.
Grabe ang weird. Yung mga schoolmates ko, nakatitig saming dalawa. Nakakatunawa na nga eh. What's with this guy? Hindi siya nagsasalita habang kumakain. He didn't even look at me. Kaya sinubukan ko siyang kausapin.
"What'sgoing on? And can you please explain to me what's the meaning of that Class A thingy? I'm kinda confused about that". Panimula ko sa kanya.
But I didn't even get an answer. Ni kahit tumingin man lang sakin wala. Hmm! Ok na sana eh, niligtas niya ako sa lamesa. Pero di niya naman ako kinakausap. Kaya sinubukan ko uling magpapansin. This time naman, with charm pa.
"I'm sorry. I was rude enough to ask you questions when you don't even know me at all. By the way, I'm Sienna Fajardo. I'm from Philippines. Still in my freshmen year, that's why I don't have ideas with those Class thingy". sabi ko habang nakangiti pa.
And the response only was, whooooop!
Actually, yan yung tunog ng pag sipsip niya nong pasta. Yup. Ipinagpatuloy niya lang ang kain. Without even looking at me! Grabe naman tong nilalang na to. Bipolar ba kamo? Tama lang na niligtas ako?!
Bago pa man ako mabad trip, napag desisyonan ko ng umalis. Walang kwenta din naman kasama ko eh, ayaw man lang ako kausapin. Kaya nagpaalam nako sa kanya.
"Ok fine. It seems like you wanted to be alone. But still, thank you for picking me up to find my place here. And yeah, even if I don't know what's that Class A thingy, I'm going to stick with it. Thanks again Mr". sabay tinalikuran ko na din siya.
"So it's true. Dito nga talaga sa Oxford University nag aaral ang isa sa mga ank ni Mr. and Mrs. Fajardo ng The Empire company. Wow. Small world for us isn't it?".
Napalingon ako sa kanya ng marinig kong siyang magsalita. Putik! I know I'm used to speaking in english pero, pinagod ako ng nilalang na'to! So Filipino pala siya. But how did he know me? And my parents?
Bumalik ako sa pagkaupo para malinawan sa mga sinasabi niya.
"How did you know me? Are your parents one of my parent's business partners? Pero bakit parang ngayon lang ata kita nakita?". Pagtatanong ko sa kanya.
"It's been a long time since I haven't seen you Sienna. And wow, you have grown so much better than I could ever imagine. Totoo nga ang kwento kwento, kaya pala maraming nag hahabol sayo. You're one heck of a girl all guys could fall for". pag kkwento niya habang nakaharap na sakin.
Ah. Siguro gutom lang talaga siya kanina kaya ayaw magpaistorbo. Kakaiba din siya ah ^_^ Pero teka, ano daw? Kwento-kwento? And with the way he says my name, parang matagal niya na akong kilala. Sino nga ba talaga siya?
