(Go Ha jin and Doc. Wang Neul meet second time)
"Sa wakas andito na ako sa harap ng room ni doctor Neul". Sabi ni ha jin at kumatok I to sa pinto.
"Pasok ".tinig galing sa loob.
Agad binuksan ni Ha jin ang pintuan at pumasok I to.
" good morning miss Go Ha Jin kamusta pakiramdam mo? Bati sa kanya ni doc. Neul.
"OK na ako '".sagot ni Ha jin sa kanyang.
"Umupo ka Miss Go. " sabi ni Doctor Neul sa kanya.
At agad umupo si Ha jin
"Miss Go ano ba pakiramdam mo ngayon? Tanong sa kanya ni Doc Neul.
"OK naman doc. May gusto sana ako sabihin doc. " sabi ni Ha jin
"Ano yun Miss Go? Sabi ni Doc Neul.
"Tungkol sa panaginip ko. " sabi ni Ha jin.
"Bakit ano ba ang panaginip mo? Seryosong tanong ni Neul sa kanya at halatang interisado ito na malaman.
" Doc nakatulog ako ng mahaba at nanaginip ako... Sa panaginip ko umahon ako sa pagkalunod ngunit ibang lugar na at ibang Tao sa paligid ko at sa nakaraang panahon at kilala ako bilang si Hae Soo maraming nangyari sa buhay ko doon sa palasyo ng Goeryo at naguguluhan ako dahil isa ka sa Tao sa panaginip ko at isa ka sa naging bahagi ng buhay ko.... Ikaw si Wang Wook ang ikawalong prinsipe ng Goeryo... Ang nakakainis lang may isang Tao ako na gusto maalala ngunit bakit hindi klaro sa isip ko.... At mahalaga siya sa buhay ko... 😢😢😢😢
Umiyak na si Ha jin sa harapan ni Wang Neul
" kumalma ka Ha jin. '' sabi ni Neul Kay Ha jin.
"Pakiramdam ko hindi basta panaginip lang yun ramdam ko maraming kulang sabuhay ko ngayon. " sabi ni Ha Jin
" Ha jin makinig ka kung nanaginip ka ng ganyan dahil sa mga gamot na tinurok sayo kaya naging sanhi ng hallucinations at mabuti nga at nakasurvive ka, kung hindi nanatili ka parin comatose. " paliwanag ni Neul sa kanya.
(Ha jin pov)
Nag lalakad si Ha jin sa kalsada at hindi parin natanggal sa isip niya tungkol sa panaginip niya.
At ang sinabi ni Wang Neul sa kanya.
Tumigil sa paglakad si Ha jin ng mahagip ng mga mata niya ang malaking Museum. Hindi napigil ni Ha jin ang kanyang sarili at tumungo dito.
Nasa loob na si Ha jin ng Museum at naalala niya na ang last na pag punta niya rito noong 4thyear high school siya dahil sa subject na history at marami na ang nag bago rito.Naglibot libot si Ha jin sa loob na Museum may gusto siyang walang tao sa museum kasi maaga pa masyado kaya siya lang ang mag isa.
May napansin si Ha jin sa pader mga painting ng nakaraang dynasty. Lumapit si Ha jin rito at bigla siyang nagulat sa nakita niya hindi siya makapaniwala."Ano to?
"Hindi basta panaginip lang ang nangyari sa akin , naalala ko na ngayon ako to sa painting dito at ang lahat ng sa painting ay naranasan ko..... Mga kaibigan ko, mga taong napamahal sa akin bakit ko kayo iniwan. 😢😢😢😢Naalala ko na ang lahat nakaahon ka sa palaliguan ng mga prinsepe bilang sa katauhan ni Hae Soo hindi ko Alam kung ano ang nangyari. Pero naging pabor sa akin para takasan ang mga sakit na nangyari sa buhay ko dito. Ngunit naging mahirap rin ang buhay ko doon sa palasyo. Ngunit kahit ganun doon ko nakilala ang mga Taong naging kaibigan ko naging mahalaga sa buhay ko.
Nag umpisa na pumatak ang mga luha ni Ha Jin. Ngunit mas naiyak si Ha jin ng makita niya ang painting na lalaki.
"Ikaw yong minahal ko, ikaw yung naging importante sa buhay ko, at yung kasiyahan ko. Ngunit iniwan kita, at nabuhay ka na mag isa patawad Wang So... Patawad..
"Wang So na mimiss nakita sana hindi kita iniwan at hindi ka sana
Naging malungkot... Patawad iniwan kita mag isa....... Gusto kita makasama ulit... ..Napaiyak ng sobra si Ha jin ng makita niya ang painting at naalala na niya ang lahat.
Nahinto sa pag iyak so Ha jin ng may nag abot na panyo sa kanya.
At bigla may ngsalita sa kanyang likod boses ng isang lalaki.Kaya lumingon si Ha jin para tingnan kung sino ang nag abot ng panyo sa kanya. Laking gulat niya ng makita kung sino ito .
"Ikaw!!.. Gulat na sabi ni Ha jin.
( guys gusto niyo ba ng kasunod)
Little Red Riding Hood
BINABASA MO ANG
( Present From The Past )moon lovers season 2
Fiction HistoriqueGo ha jin as Hae Soo in the past. the love of Hae Soo and Wang So has never been successful at the end. Hae Soo is married to the prince Wang jung's. And the king So lived so sad.