More Than a Friend

Ψεματα.. (11)

Σκουπησα τα ματια μου και προχορισα ευθεια μπροστα....
Λιγο παρακατω ακουσα φωνες.. ηταν τα αγορια μαζι με την Φαιη.
Ωχ η Φαιη .... δεν μπορω ουτε να την αντικρισω....
Δεν θελω καθολου να δωσω περισοτερα ψευτικα χαμογελα....

Απεφυγα να του κοιταξω και δεν μιλησα καθως τους προσπερνουσα...

Αλλα σιγα μην την γλιτωνα....

Φ.α.-  Σαν? Γεια, Θελεις να φας μαζι μας? Περιμενουμε και τον Αντωνη.

Δεν ηθελα να μιλησω... η φωνη μου δεν εβγαινε...

Σ- Οχι... σηγνωμη.. πρεπει να παω σπιτι.....
Π- εισαι καλα ?

Σηνιδιτοποιησα πως ετρεμα!! Και εγω και η φωνη μου!
Επρεπε να ηρεμησω..!
Πριν προλαβω να απαντυσω στην ερωτηση που μου εκανε ο Πητ
Βλεπω τον Αντωνη να ερχεται προς το μερος μας. Η Φαιη μολις τον ειδε πηγε και σταθηκε διπλα του...
Εκεινος κοιτουσε εμενα...
Και εγω τον κοιτουσα... ομως ηταν ενα πληγωμενο γεματο ενοχες βλεμμα
Που δεν ειχαι τελος...

Ν- Αντωνη ? Ησουν μαζι με την Σαν ?
Α- Ναι

Απαντησε χωρις να σταματησει να με κοιταζει. Ουτε και εγω πηρα τα ματια μου απο πανω του. Ωστοσο ειδα την Φαιη να μου ριχνει ενα αγριο βλεμμα.

Ν- Και τι κανατε ?

Ρωτησε ο Νικος και οι αλλοι δυο αρχισαν να χαμογελανε πονηρα..
Οπως και εκεινος, δεν τραβηξα τα ανεκφραστα ματια μου απο πανω του.
Ηθελα να δω τι θα απαντησει

Α- Ξεχασα ενα βιβλιο στην σχολη και ζητησα απο την Σαν να μου το δανησει....

Ψεματα....  φυσικα...
Παλλι Ψεματα...
Εκανα αναστροφη και εφυγα αργα για να ακουσω την σηζιτιση απο πισω μου.

Χ- αντε θα φαμε ποτε! Εχω λιμοκτονισει!

Φ.α.- Αντε Αντωνη ελλα θα κριωσουν!!
........................................................................
Οταν εφτασα σπιτι η αδερφη μου καθοταν στον καναμε. Καθησα διπλα της κοιτωντας εντονα το ταβανι μαζι της....

Σ- Φιονα...
Φ- ναι?
Σ- Εχεις νιωσει ποτε προδομενη?
Φ- ναι... απο το ατομο που εμπιστευομουν περισοτερο απο ολους..

Μιλουσε για το αγορι της...
Ο οποιος ειναι ενας μαλακας παρεπιπτοντος..

Σ- Λοιπον ατον τον εμπιστευεσαι πολλυ περισοτερο απο οσο του αξιζει!

Φ- μπορει να εχεις δικαιο... αλλα ο Σπυρος δεν ηταν ετσι παλια ξερεις..
Ηταν αλλιως...

Σ- Ναι..... παλια ηταν αλιως....
Αλλα μετα ολα αλαξαν...

Φ- ναι...

Σ- Ολα εξαιτιας αυτης της νυχτας!..

Σ-Τιποτα δεν ειναι ιδιο μετα απο αυτη την νυχτα!

Ειχα μηνει κοκαλο!! Πως μου ξεφυγαν εμενα αυτα !! Αυτη με κοιτουσε καπως υποπτη... και πολλυ μπερδεμενη..

Φ- ποια νυχτα ?
Σ- εε?
Φ- σε ρωτησα ποια νυχτα?
Σ- ε.. οχι οχι τιποτα μπερδευτικα...
Φ- αα, αχα...

Η υποψια σιγουρα δεν της ειχαι φυγει αλλα δεν μπορω να ασχοληθω με αυτο τωρα....

Ανεβηκα στο δωματιο μου και καθησα στο κρεβατι μου....
Ειχα δυο μυνιματα απο τον Μιλτο...

《Νυσταζεις? 》
《Δεν θελω να ενοχλω》

Δεν το απαντησα...... Ενιωθα ιδη τρομερες τυψεις.....

Ειχα ενα μυνιμα και απο τον Αντωνη...

《 Εφτασες σπιτι?》

Αρχησα να γραφω ενα μυνημα στον αντωνη...

《Νομιζω πως θα επρεπε να απομακρυνθει ο ενας απο τον αλλον για λιγο...》

Το χερι μου κολησε στο κουμπι για την αποστολη.....
Τελικα εσβησα το μυνιμα και επεσα για υπνο....

Γειααα σας ελπιζω να εισται ολοι καλα και να απολαμβανεται τον Αντωνη και την Σανν💘
Σας υποσχομαι εξελιξεις και μεγαλυτερα κεφαλαια 💘
With love....