More Than a Friend

(12)αποσταση

Το επομενο πρωι, ειμασταν ολοι στην ταξη. Εγω δεν καθησα στην σινηθισμενηβμου θεση διπλα στον Αντωνη , αντιθετα εβαλα τον Νικο να κατσει αναμεσα μας. Ακουγαμε τον καθηγιτη να μονολογει για ωρα... μιλωντας για μια ομαδικη εργασια την οποια θα επρεπε να προετημασουμε λεγοντας ποσο σημαντικη ειναι και ποσο μεγαλο ρολο θα παιξει στην βαθμολογια, ευτηχως εχουμε λιγο καιρο για να την παραδωσουμε και να την παρουσιασουμε.

Ο Νικος σηκωσε χερι για να ρωτησει κατι το καθηγιτη.

Ν: Πως και μας διδασκεται σχεδον ολα τα μαθηματα?

Κ(καθηγιτης): Επιδη ειμαι ταλαντουχος. Και θελω να γινω πλουσιος.

Ολοι η ταξη εβαλε τα γελια

Κ: σε εικανοποιει η απαντηση μου?

Ν: μαλιστα

Ο πητ που καθοταν απο πισω μας ψιθηρισε στον Νικο

Π: γιατι πρεπει να καθεσαι αναμεσα στο αντηη ship ??

Μολις το ακουσα αυτο γιρισα και εριξα ενα απιλητικο βλεμμα στον Πητ
Ειμαι σιγουρη πως ο Αντωνης το ακουσε και εκεινος γιατι με καρφωσε με το βλεμμα του.
Μετα ο Νικος απαντησε

Ν: Η αληθεια ειναι οτι δεν εχω ιδεα.. εκεινη μου ειπε να κατσω εδω..
Ρωτα την αν αναρωτιεσαι.

Π:Τι στο καλο να της συμβαινει

Ο Αντωνης με κοιτουσε ακομα με αυτα τα γκριζογαλανα θλιμενα ματια που του πανε τοσο........

Καθως τα αγορια μιλουσαν για εμενα ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ σαν να μην συμβαινει τιποτα

Ο χρονος του μαθηματος τελειωσε.
Επρεπε να αποφασισουμε πως θα χωριστουμε για την εργασια.
Ο καθηγιτης ειπε 2-3 ατομα σε καθε γκρουπ , εμεις ειμαστε 5.
Ο χαρης αρχισε να μιλαει

Χ: λοιπον εγω λεω να ειμαστε εγω ο πητ και ο Νικος στο ενα γκρουπ και η Σαν μαζι με τον Αντωνη στο αλλο.

Σιγα μην το αφηνα ετσι. Εδω καλα καλα δεν μπορω να ειμαι κοντα του δεν προκειται να μπορεσω να δουλεψω μονη μαζι του.

Σ: Δεν ειμαι ενταξει με αυτο.

Ο Αντωνης απλα με κοιτουσε χωρις εκπληξη στα ματια.

Χ: Ενταξει τοτε παρτε τον Νικο μαζι σαν.
Σ: Θα δουλεψω μονο με το Νικο.

Π: αν δουλεψεις μονο με τον Νικο θα κανεις εσυ ολη την δουλεια  γιατι ειναι πολλυ τεμπελης.

Ν: Τι πραγμα?!

Αρχισαν και οι τρεις να μαλωνουν, ενω εγω και ο Αντωνης δεν πηραμε καθολου θεση. ( Εγω κοιτουσα το κενο μπροστα μου και αυτος εμενα)

Απλως δεν μπορουσα αλλο τις φωνες τους...

Σ: Δηλωστε οτι ονοματα θελεται δεν με νοιαζει...

Σηκωθηκα και εφυγα απο την αιθουσα.

_________________________________

Τα μαθηματα τελειωσαν και ειμασταν ετημοι να φυγουμε.

Ξαφνικα στο τελος της σκαλας βλεπω τον Μιλτο να περιμενει και τιναζομαι αποτομα. Ωχχ οχι παλλι...
Τα παιδια το κοιταξαν και νομιζω οτι ηταν οσο εκπλικτοι οσο εγω.
Με την ακρη του ματιου μου ειδα τον αντωνη να σφιγκει τα δοντια.
Ο Μιλτος μας ειδε και χαμογελασε .

Μ: Γεια,Τι κανετε?

Χ: Παμε για μεσιμεριανο. Εσυ τι κανεις εδω?

Ειπε ο Χαρης

Μ: Ειμαι εδω για να δω την Σαντη.

Μου χαμογελασε και του ανταπεδωσα το χαμογελο με λιγη αμηχανια.

Μ: παρεπιπτωντως Σαντη θες να παμε να φαμε ?

Μολις το ειπε αυτο το δολοφονικο βλεμμα του Αντωνη εφυγε απο τον Μιλτο και ειρθε πανω μου. Μετα γιρισε και του απευθηνθικε...

Α:Δεν προκειται να ερθει μαζι σου ! Καλητερα να γιρισεις πισω.

Του ειπε καπως αποτομα και εκεινος τον κοιτουσε με αυτο το ειρωνικο χαμογελο

Μου την εδωσε παρα πολλυ στα νευρα που δεν με αφησε να απαντησω!
Θα του ελεγα καποια δικαιολογια αλλα τωρα που το ξανασκευτομαι δεν ειναι κακη ιδεα να παω , ετσι θα αποφυγω και τον Αντωνη για λιγο.

Σ: ναι!
γιατι οχι

Ειπα χωρις να το σκευτω.Ολοι με κοιτουσαν..
Ο Νικος αρχισε να μου φωναζει

Ν: Νωριτερα σε ρωτησα αν πεινουσες και μου ειπες οχι !! Ειπες οτι θα πηγαινες κατενθειαν σπιτι!

Σ: Ναι αλλα τωρα θελω!

Ειπα και κατεβηκα τις σκαλες για να παω διπλα στον Μιλτο.

Σ:που θα παμε?

Μ: τι λες για αυτο το καινουριο που ανηξε στην γωνια?

Σ: οκ παμε

Καθως φευγαμε ειδα τον Μιλτο να τους κοιταζει ολους με το βλεμμα του νηκιτη
Ενιωσα πολλυ ασχημα...

Γεια σας
Πρεπει να σας ζητισω μια μεγαλη σηγνωμη επιδη εχω να ανεβασω παρα πολλυ καιρο
Αλλα η αληθεια ειναι πως ημουν πολλυ απασχολημενη και ακομα και αν αυτο ακουγεται σαν δικαιολογια επρεπε να το πω...
Η αληθεια ειναι ομως οτι νιωθω παρα πολλυ ασχημα εστω και για τους λιγους ανθρωπους που διαβαζουν αυτην την ιστορια το ξερω οτι ηταν πολλυ αδικο και ζητω σηγνωμη