InstaLOVE

Chapter 10

We drove for minutes lang naman at habang nagdadrive siya, palagi naman akong nagkuwento sa kanya. Yan ang gusto ko kay Zac kapag kami lang dalawa - hindi kami mawawalan ng kahit anong pag-uusapan sa isa't-isa. Isinet aside ko na lang ang mga topics na about ni Bryan sa ngayon dahil nakikita ko pa na parang machachange talaga ang mood ng best friend ko kapag 'yan ang topic namin. Di ko naman gusto na susungit na naman si Zac. Papanget na ang best friend kong yan at baka wala ng magkagusto sa kanya kapag mangyari 'yan at forver ako ang aasarin.

Mabuti na tong drive na 'to dahil kahit minsan man ay may Zacky-Ky-Ky bonding din kami at makita ko pang ngumingiti siya. Oo, masungit tong batang to most of the time pero when comes to just the two of us (at dahil na din sa matagal na kaming magkakilala) ay parang ibang Zac ang nakikita ko, may kasungitan slash kabaitan slash kakulitan slash masayahin slash kaguwapohan ang lumalabas. I can't but think na masuwerte akong nakakita akong ganitong kaibigan na alam kong palagi ko maaasahan.

"We're finally..." he faded off as he parked the car infront of the sigh that says 'Welcome to Sun 'n Sand Beach Resort!'

"here!" he finished as the engine stopped.

"Bakit tayo nandito?" tanong ko sa kanya.

"Ok, may family outing kami ngayon at dahil naisipan mong humingi ng permiso para sa akin sa kanila mama ay naisipan ko na ring idala ka dito. Wag mong isiping may gusto na ako sa'yo o ano dahil dinala kita sa isang family event namin ha? Idea din 'to ng mama." sinabi niya sa akin.

"Pero hindi ako mabuting nakapagsabi sa Kuya ko na outing pala ang pupuntahin ko." I frowned.

"Di mo pa ba ako nakikilala Ky-Ky ha?" Asar niya sa akin.

"Noong di ka pa nakakababa sa kwarto mo patungo sa labas ng bahay niyo'y humingi na ako sa Kuya mo ng permission na mag-a-outing tayo kasama ang parents ko." ngumiti siya sa akin at may kasama pang akbay.

"Maaasahan ko talaga kita sa nga ganitong sitwasyon!" I praised his cleverness.

'So that's why Kuya didn't ask more questions kanina. Sinalo na pala lahat ni Zac, e. Tong best friend ko talaga! Hay, kung di pa lang kita best friend sure ko ma-iin love na ako sa'yo' isip ko sa sarili ko.

We were about to enter the lobby sa resort patungo sa kung saan sila family ni Zac when all of a sudden...

"Oh look! If it isn't the Prince and the Pauper." a voice said sa likod namin.

At ng lumingon kami ni Zac (na hanggang ngayo'y umaakbay pa sa akin) at nakita namin ang dalawang babaeng nakaswim attire. Yung isa wala dinala kundi ang iPhone 5s niya na custom-made pa ang design na gold glitters sa likod na may malaking 'CV' na nakalagay sa gitna pa at yung isa nama'y parang di na makita ang ulo dahil sa bitbit na towels, umbrella, at bags.

'Kawawa naman si Angela.' Naisip ko.

Angela, seeing nothing put all the things na dala-dala niya at nagsagot sa sinabi ni Carra.

"More like the Handsome..." she pointed out to Zac with a flirtish smile. "...and the beast!" she said flatly sabay tingin sa akin from head to toe.

Sabay silang tumawa ng malakas.

'Ano bang kasalanan ko sa kanila't palaging BV sila sa'kin at ako sa kanila!' I thought again after wanting to pull Angela's hair which was of reach sa akin.

"Ano bang problema nyo?" Zac said with a flat yet annoyed tone.

"Problema namin? Wala! We're just enjoying the bliss of summer!" Sagot ni Carra at lumapit sa akin slowly.

"Ikaw, Kyle, wala ka bang masasabi?" she challeged me.

'Ay, gusto pala nito!' I thought and prepared my words na kailangang carefully picked talaga dahil di ko na gusto kung ano pa ang susunod nito pagkatapos kong sasabihin sa kanya ang mga salita ko. 'Here goes nothing!'

"To put it that way Carra, YES, I have something to say!"

'Nice intro Kyle, now give her what she wants para tapos na lahat!' I encouraged myself.

"I seems na parang masisira yata ang araw mo kapag nakikita mo ako, and don't worry, the feeling is mutual with me and Zac and even with all of my friends. Hindi ko man alam kung bakit ang init ng dugo mo sa akin pero hindi ko na rin iisip yun. I'm sorry sa kung ano man ang nagawa ko sa inyo to make you hate me like this. I won't force myself to like you or even try to make you like me cause I know I would just be wasting my time. Alam mo, Carra, Angela..." I trailed off and looked at their amazed faces. "...ang ganda nyo pa naman pero lahat yan..." I hand-gestured to the bodies that stand before Zac and I. "...would always come to a waste kung ang ugali nyo nama'y di kagandahan. I hope this would be our last conversation Carra dahil hindi ko na matiis ang pagkakalait mo sa akin ng hindi ko naman alam ang dahilan." I ended that with nothing but a sigh of relief at natapos ko rin ang speech ko.

Di pa rin nakakasalita ang dalawa.

"So ayun ha? Narinig niyo na ang panig ng best friend ko. Mauna na kami sa inyo bago pa masira ang ating mga araw." Zac said after what I said that left them speechless pa rin. Hinila nya ako patungo sa mga cottages ng resort.

"Galing mo ah!" Sabi pa niya.

"Anong magaling sa sinabi, sana'y di ko na rin yung sinabi, e. Ayun tuloy tulala at nganga pa rin anv dalawa." I replied habang naglalamad pa kami.

"Buti na rin yun para tantanan na nila tayo. What you did was right for me naman Ky-Ky. You just gave what she wanted you to do to her. Pero maganda ba talaga si Angela sa iyong paningin?" Asar niya sa akin.

Tumawa kami at sinabi ko, "Ano ka ba Zac! Ang sama mo talaga!" ngumiti lang siya.

'Pero was it really our last conversation?' I thought to myself at sa pag-iisip doo'y kinabahan din ako sa kinalaban ko. 'Isang Ventura pala siya. Patay! Ano kayang gagawin niya sa akin?' Naisip ko tuloy.

Lumingon ako sa kung saan namin sila pinabayaan at hanggang ngayo'y andoon pa rin sila. Angela was picking up all the things that she left and Carra, well Carra was straightly looking at me with all anger na parang kung bulkan lang siya'y masgrabe pa sa Pinatubo ang pagexplode niya ngayon.

Then and there nalaman kong di pa tapos ang away na ito.

'Kyle Jimenez, what have you put yourself in to?!' isip ko sa sarili ko habang pinagmasdan pa rin si Carra na walang tigil sa pagtitig sa akin sa malayo.

'I'm so dead!'

...............

End of Chapter 10