Hidden Camera | ChanBaek √

1- hidden one / 1

"Birinci kamera tamam."

"İkinci kamera tamam."

"Üçüncü kamera tamam."

"Dördüncü kamera arızalı."

"Halledin hemen."

***

Birinci kamera (yatak odası)

Kısa beden yatağa çıkıyor ve uzun bedeni yanına çağırıyor. Uzun beden heyecanlı gözüküyor. Biraz mutsuz gibi. Yatağa çıkıp gözyaşlarınının düşmesine izin veriyor. Kısa beden ona sarılıyor ve saçlarını okşuyor. İkisi de üzgün. İlk bakışta belli olmasa bile şimdi ikisinin de ağladığı belli. Birbirlerine sarılmış teselli olmaya çalışıyorlar. Kısa olan uzunun saçlarını okşarken elini ensesine indiriyor ve dudaklarını buluşturuyor. Sanki battıktan sonra su üstüne çıkmaya çalışıyor gibiler. Birbirlerine destek oluyorlar.

Konuşur gibi olasalar da hoparlörden ses çıkmıyor. Ses cihazı bozuk mu?

"Chanyeol.." Kısa boylu olan fısıldıyor. Sesi çatlar gibi.

Ses cihazı bozuk değil.

Uzun olan yatağa sırt üstü yatan bedenin yanına kıvrılıyor ve onu kolları arasına alarak sarılıyor. "Niye herkes gidiyor?" Burun çekme sesi. Kısa figür uzunun beline sarılıp sırtını okşuyor. "Ben gitmem Yeol." Uzun beden gülüyor ağlamaları arasından zorla.

"Sen de gideceksin."

Uzun olan ittirir gibi oluyor ama kısa olan izin vermiyor ve daha çok sarılıyor.

"Ben asla gitmem senden."

"Seni seviyorum." Uzun olan hıçkırıkları kesildiğinde söylüyor. "Ben de." Kısa olansa onu teselli etmek için her şeyi yapabilecek halde.

Chanyeol uyuyamıyor. Baekhyun uzunun kolları arsında uyuyakalmış. Uzun olan yumuşak kahve saçları okşuyor ve kokusununu içine çekerek rahatlamaya çalışıyor. İşe yarıyor da. "Seni seviyorum Baekhyun. Teşekkür ederim. Beni bir saniye bile yalnız bırakmadığın için."

Küçüğün alnını öpecekken Suho dalarak odaya giriyor.

"Bekleyelim efendim."

"Chanyeol? Napıyorsunuz?" Chanyeol hızla geri çekilip eliyle sus işareti yapıyor. "Uyuyor sessiz ol. Uyuyamadığı için ona sarılıyorum."

Suho pek inanmış gibi değil. Ama iki arkadaşı yalnız bırakmaya karar veriyor. "Dert etme Chanyeol. İyi olacaksın. Üzgünüm." Söylediklerinden kısa bir süre sonra odadakilere bakmayı kesiyor ve odadan çıkıyor.

"Ucuz atlattık be güzelim." Küçüğün alnını hızlıca öpüyor ve uyumak üzere gözlerini kapatıyor.

Bu kayıptan sonra ne kadar uyuyabilirse...

"Tamam. Bu hoşuma gitti. Kaydet."

***

Hepinize merhaba. Bu kitabı çok uzun süre önce kaldırmıştım. Ama bütün eksikleriyle yeniden yayımlamaya karar verdim :")
İlk yazdığım kitaplardan olduğu için bir sürü eksiği var ama benim için değerli bir kitap. Şimdi yeniden sizlerle paylaşıyor olmak çok güzel.
Umarım eğlenerek ve severek okursunuz, bölümler yakında gelmeye başlayacak ;)