27\06\2017
Artık gönlümden bir çiçek gibi koparıp atmak istiyorum seni.
Bıktım artık...
Senin bir yıldır bu umursamaz tavırlarından bıktım. Her gün gözlerimi açınca belki demekten, belki bugün güneş bize de doğar demekten ve her gün doğumunu günbatımına çevirmenden bıktım. Benim kalbimin yerinden fırlama sebebi olacak mesajları göz ucuyla okumandan bıktım. Her defasında başlangıcımız olabilecek sohbetlerin avuçlarımda solmasından bıktım. Allah'tan reva mı bu? Benim bir "nasılsın?" demeni beklemem reva mı? Bir selamına muhtaç gibi yaşamak? Biliyorum sen bunlara da burun kıvıracaksın. Bunlar da senin vicdanında bir kıpırtı yapmayacak biliyorum. "Neden sevmediğin halde seviyorum dedin?" dediğimde bildim hiç sevmediğini. Susuşundan anladım doğru bir soru sorduğumu. Hiç tohum bile atamamışken gönlüne, bahar bahçeydin gönlümde her saniye...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BUZDAĞI
ChickLitBir adım daha atıyorum ileriye. Ama ilerlemek mümkün mü? Binlerce insan gelmiş sevdiğimi uğurlamaya. Önde oturan gözü yaşlı ailesi. Arkasında binlerce insan. Al bayraklı tabuta bakıyor. Bende öyle. Bir adım daha yaklaşıyorum. Hıçkırık seslerim gider...
