soul in love

SIL : 17

Elli's POV

"Hello dad", my dad call me overseas. He was based now in Canada dahil narin sa business namin. Laura and I were left in the Philippines because of schooling. Our aunt , moms cousin visited us once in a month or twice.

"Hey Elli..how's everything there?", my dad asked.

"We're ok dad, when will you came back? ", he only came here twice or thrice a year, and last only for about 5 days. That's the longest.

"I don't know , but don't worry son? I'll find ways to visit you and laura, I just don't know when it was", my dad said.

"It's ok dad, we understand, if only mom was here...", I bit my lower lip not to cry when I remember our mom. I thought nakalimot na kami, pero things were coming back especially during her birthdays.

"Im sorry son..I need to go. See you soon, regards me to your sister and remember daddy loves you", bakas sa tubig nito ang lungkot kahit hindi nito sabihin.

"We love you too dad", I replied as we ended up our call.

______

I go to the mall again, the same mall where Miracle and I meet. Just hoping that she's also here. I was looking every faces that passes me but I didn't see her. I get bored, 2 hours has passed, maybe she won't show up. I got my phone and just put on my earphones to listen on my Playlist.

I seated on a bench. I close my eyes and rest my head on the head board. Till someone seated beside me.

"Hi", she smiled at me.

My mood lighten up as I saw her face again..."Hey, how are you...again", I say because I already asked that yesterday when we met.

"Ok lang, ano ginagawa mo dito, bakit mag isa ka lang?", sunod sunod na tanong nito.

"Wala lang, na bored ako sa house eh so heto, palipas oras and actually I need to give you this", I take her purse inside my leather jacket.

"My purse, paano napunta to sayo?", tanong nito.

"Naiwan mo sa table nung magka usap tayo", sabi ko habang nakatitig sa kaniya.

"Thank you...ah may dumi ba ako sa mukha? ", taong nito.

"Ha...a wala. Sorry", If I were a thief, I was cought red handed.

"Elli!", she whisper, but she's not looking at me. Her eyes were focus on the the floor.

"What?", alam mo yung feeling ng excited kasi gusto mong marinig kung ano yung sasabihin niya.

She faced me. "na mis kita", maikling sabi niya...ewan ko pero pakiramdam ko yung puso ko, gustong tumalon sa tuwa.

"Ano ulit yung sinabi mo?", tanga na or bingi...gusto ko lang marinig muli na sabihin niya.

"Sabi ko namis kita, na mis ko yung pagiging suplado mo", serious na sabi nito.

"I miss you too Miracle. Alam mo ba, medyo nagtampo ako sayo noon kasi hindi ka nagparamdam ng ilang months, pero nung nagkita tayo dito kahapon, ok na ", sabi ko,alam ko late na, pero gusto ko lang malaman niya.

"So many things happened to me Elli. Hindi ko rin alam kung maintindhan mo yung iba. After many days, mula nung magising ako, iniuwi na ako nila mama sa inuuupahan namin. We lost everything, our house, dad's cars. Even yung small business niya nawala din because of me. Nagpapalakas palang ako then another problem came. Yung taong pinagsanglaan ni Papa ng mga ari arian namin, nagpakita sa amin para maningil...but sadly inatake sa puso si Papa. Lalo kaming nabaon sa utang kay Mr. Reyes...", na putol ang sasabihin nito ng dumating si Xander.

"It's you again. Ano bang meron kayo ni Miracle at lagi kayong nagkikita, tell me Miracle, may relasyon ba kayo ng lalaking yan",malakas ang boses na sabi nito.

"Hindi Xander, wala kaming relasyon...Sorry Elli. Sige, aalis na kami", hinila nito sa braso si Xander.
"Tara na xander", hinihila niya ito palayo sa akin, dahil hindi nito inaalis ang mga mata nito na matalim na nakatitig sa akin.

______

Pak!!!!!!

Isang malakas na sampal ang dumapo sa pisngi ko. Gustuhin ko mang umiyak, pero parang manhid na ako sa mga sampal at pananakit niya.

"May relasyon kayo ng lalaking yon di ba? Aminin mo, niloloko mo ako di ba. Sabi ko sayo, huwag na huwag mo akong gagaguhin, hindi mo ako kilala", sabi niya habang hawak niya ang buhok ko, hindi ko na napigilan pa ang luha ko. Akala ko wala na akong iluluha, pero hindi pa pala yon nauubos, hindi pa pala nauubos sa halos araw araw kong pag iyak ng dahil kay Xander. Nang dahil sa kahayupan nito.
"Humanda ka Miracle, I told you, I can do anything", parang demonyo ang nakikita ko sa muka niya. Nanlilisik ang mga mata. Napa atras ako sa sobrang takot.

Kumuha ito ng tubo at saka niya ako tinitigan.

"Please Xander wag, wala akong ginagawang masama", pakiusap ko habang patuloy sa pag atras.

"Kaya kong gawin ang kahit ano, kahit ang patayin ka, kaya kong gawin. Sinabihan na kita, huwag na huwag mong lolokohin ang isang Xander, kaya kitang ilibing ng buhay kasama ang mga magulang mo", pagkasabi non ay hinampas niya ako ng tubo.

Halos mamimilipit ako sa sobrang sakit.

"Please...please Xander, ako nalang. Wag mong idamay ang mga magulang ko. Sa akin ka galit di ba, Sige kung yan ang gusto mo, saktan mo ako. Diyan ka naman magaling di ba, pag galit ka, ako ang pagbubuntunan mo ng galit mo. Mapa patay mo ako, pero huwag na huwag mong idadamay ang mga magulang ko", kasabay ng walang tigil kong pag luha ay matinding galit kay Xander.

Habang walang tigil si Xander ng pagpalo sa akin ng tubong hawak niya, ay ang pagtatanim ko ng matinding pagkasuklam dito.

Lumayo ito saglit at pumunta sa kwarto nito.

Pagbalik nito ay may dala na itong baril.

"I told you Miracle,  I can do what I want", itinutok niya ito sa sintido ko.

"Xander wag...please wag!!!!!!!!!!", pakiusap ko.

Idiniin niya pa ito lalo sa sintido ko.

"Xander wag!!!!!!! malakas na sigaw ko.

Hanggang sa umalingawngaw sa buong kabahayan ang putok  ng baril ni Xander.

A/N : abangan!

Keep reading guys...till next update