[ Chap Ten: Sorry and Thank You ]
Karylle
Nagising ako sa ibang kwarto. Nagulat ako kaya napatayo agad ako, pero natawa nalang din ako kasi naalala kong di na pala ako nakauwi sa condo ko.
Matapos kong ayusin ang itsura ko sa banyo, biglang tumunog ang phone ko. Tinignan ko kung sino ang nag text.
2 new messages.
From: 09********* UNKNOWN
Sorry, K.
Sino 'to? Di naka register ang number nya. I don't know kung mayron bang taong may atraso sakin. Bukod kay Vice, wala naman. But eh?! Sino naman mageexpect na magsosorry yung baklang yun? Ni thank you nga wala.
From: 09*********
Thank you.
Naguluhan rin ako. Ewan ko ba sakanya! Bahala sya ma wrong send dyan, not once but twice. Sayang load teh.
Tumayo ako para puntahan sana sa kwarto si Vice. Pero walang Vice na natutulog. Malamang umuwi na.
Teka? Wala na ba syang sakit? Jusko naman talaga, baka mabinat si bakla.
Wait?! Bakit ba ang concern ko? Napairap ako sa sarili ko nang mapagtanto ang sinasabi kong kalokohan. The hell I care about that beki?
I was about to cook breakfast pero may nakita na ako sa may table, ang dami. Sino gumawa neto? Ugh, syempre sya. Siya lang naman kasama ko dito sa working place. Ang slow mo, K.
May hotdog, bacon, itlog at sinangag na punong puno ng bawang. Masyado yatang marami 'to para sa isang tao. Napakibit balikat nalang ako and started to eat. Para sakin naman 'to diba? Nung bubuksan ko na ang takip sa ulam ay may nakita akong note.
Sorry and Thank you.
-V
Somehow, lumakas ang kabog ng puso ko. Ahhhh! Bawal! Naka move on na diba, puso? Wag ka nang ano dyan.
Napangiti ako pero nawala agad nang iniluwa si Vice ng isang pinto sa gilid ko. Nagtatago si mokong.
"Mokong ka." Sabi ko sabay irap. Hinanda ko ang kakainin ko at nagsimula nang kumain.
"Oh, dahan dahan. May lason pa naman yan!" Muntik ko namaibuga sa pag aakalang seryoso sya pero bigla syang tumawa ng sobrang lakas kaya naibalik ko. Oo kadiri.
"Ano bang trip mo?" I coldly asked.
"Wala! Ang takaw mo kasi, eh. Ayaw man lang mag share," Naka pout nitong sabi. Anong problema neto at ganito siya ngayon? Parang kahapon lang ang sungit sungit nya.
"Edi kumain ka! Hindi kita pinipigilan. Ayan sa tapat mo yung pagkain, oh" Natawa naman siya at kinuha yung pagkain.
Kumain kami. Awkward. Really awkward.
"Kamusta ka na?" He suddenly asked. Napakunot ako ng noo, what? eh sya nga yung may sakit e.
"Parang baliktad? Ikaw yung kamusta?" Wala pa ring emosyon na sabi ko.
"Okay na ako, galing ng nurse ko eh." Tinignan ko sya ng masama. Bakit ganyan sya?!! Nag aabnormal nanaman tong puso ko.
Tumango tango lang ako. Tumayo na din ako para hugasan ang pinagkainan ko. Pero biglang sumunod tong si Mokong. Tumabi sya sa akin na tila pinapanood ako.
