I sighed before i put my fingers above the keys. Napapikit muna ako ng mariin bago ko ito tinipa. The auditorium was miraculously silent. Tanging pag tunog lang ng piano ang nadidinig sa buong silid maging pag hinga ko ay di ko nadidinig. Teka humihinga pa nga ba ako?
Nababalot ng kaba ang dibdib ko. Bahagya akong tumigil sa pag tugtog bago ako nag simulang kumanta at muling tumipa sa piano.
"Remeber the way you made me feel... such young but~
Something in me knew that it was real... frozen in my head~"
Ipinikit ko ang mga mata ko at nag simulang pumasok sa isipan ko ang mga larawan namin ni Baejin. Mula pagka bata hanggang sa kasalukuyan.
Napangiti na lang ako habang nananatiling naka pikit, kumakanta at tumitipa sa piano.
"Pictures I'm living through... for now~
Trying to remember all the good times~
Our life was cutting through... so loud~
Memories are playing in my dull mind I~"
Tumulo ang isang luha mula sa kanang mata ko. Ah. Umiiyak na naman ako. Bakit kasi ito pa ang napili kong kanta? Bangag din kasi ako.
"...hate this part, paper hearts~
And I hold a piece of yours~
Don't think I would just forget about it~"
I may forget but my heart doesn't. I know that the line was too mainstream but it's the reality.
"Hoping that you won't forget about it~"
Bago pa man ako naka uwi ng Korea ay nakakaalala na ako kahit papaano. Guanlin and Seonho help me nung mga panahon na nasa America sila para bisitahin ako, well si Seonho lang yun, nandun kasi si Guanlin para suyuin ang sisiw.
Naalala ko na talaga sa simula palang si Jinyoung pero hindi ganon kalinaw ang itsura niya sa isip ko kaya medyo nag aalinlangan pa ako. Pero nung mga nakalipas na bwan sigurado na ako dahil unti unti ng nadadagdagan ang alaala ko.
Napa lingon ako sa audience. Mula sa pwesto ko ay natatanaw ko siya. Naka ngiti habang tinititigan ako. Napa ngiti na lang din ako.
I miss you my Baejin but its not yet the time.
"I live through pictures as if I was right there by your side~
But you'll be good without me... and if I could just give it some time~
I'll be alright..."
May kailangan pa akong ayusin bago tayo bumalik sa dati. Konting kapit pa Baejin. Konti na lang mahal.
"Picture I'm living through for now..."
I love you but we need to stay like this for now. Para sayo. Para na din sakin. Para walang masaktan sa atin.
"Don't think I would just forget about it~"
Biglang namatay ang ilaw sa buong audi kaya napatigil din ako sa pagkanta. I was about to stood up when someone put a cloth in my nose.
Agad naman akong naliyo ng maamoy ko ito.
Andito na siya.
Tuluyan na akong nawalan ng malay.
BINABASA MO ANG
Sikstinayn || Jinhwi
Short Story"Mahal kita. Mga Sikstinayn."- Bae Jinyoung Twentitri Book 2
