Proloog

68 3 7
                                    

Ik doe mijn nieuwe boek open klaar om te gaan lezen. Naast mij zit een man te snurken en aan de andere zit een vrouw luid te praten met haar vriendin voor haar. Al voor ik de eerste bladzijde af heb sla ik mijn boek dicht en stop hem weg. "BESTE REIZIGERS. WE VERWACHTEN WAT TURBULENTIE, ALS U RUSTIG WILT BLIJVEN ZITTEN EN UW RIEM OM WIL DOEN. DANK U WEL. Veel mensen kijken verward om zich heen en gaan snel zitten. Ik doe mijn riem vast en her vliegtuig begint al te schudden. Ik slik en houd me vast aan de leuning voor mij. Ik hoor kinderen huilen en mensen houden hun adem in. Het vliegtuig gaat steeds sneller. Als het maar goed gaat, is het enige wat door mijn hoofd spookt. Ik hoor gekraak en het word zwart voor mijn ogen. Met het geschreeuw op de achtergrond verlies ik langzaam mijn bewustzijn.

Dit verhaal gaan over Simone die naar Afrika gaat. Maar als het vliegtuig neerstort is het maar de vraag of ze ooit nog levend thuis komt.

Never Be Back Again *voltooid*Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu