Ruhsuz Bedenler

105 6 4
                                    

Her zamanki gibi okuldan çıkıp evime doğru yol almışdım.Yavaş adımlarla yürüyor ve etrafımdaki evleri teker teker inceliyordum.Buraya kısa bir süre önce taşınmışdık ve evin yolunu tamamen hafızama kaydetmek istiyordum.Meraklı gözlerle bakınırken bir ev takıldı gözüme.Bu evi daha önce hiç görmemişdim.Belkide ilgimi çekmemişdir.Ama bu imkansız çünki boylesine eski ve berbat görünen bir ev gözümden kaçamazdı.Bir anda rüzgar esmeye başladı.Hava karardı ve rüzgar sesinin arasına küçük bir kız sesi sıkışmıdı.'Bana yardım et!'.O evden geliyordu.İçeri girmemek için kendimi zor tutuyordum.Çünki kızın yalvarışları beni içeri girmeye zorluyor gibiydi.Hızlı adımlarla hemen eve koşdum.Odama girdim ve kapıyı kapattım.Aynanın karşısına geçdim ve kendimi aşşağılamaya başladım.'Aptal şey.Bir evin içine bile giremedin.'.Berkide o kız benim yüzümden ölücekdi.Bu düşüncelerle zorda olsa ödevlerimi yapıp uykuya daldım.Ertesi sabah yine alarmın sesiyle uyandım.Üstümü giyinip çantamı hazırladım ve aşşağı inerek benim için hazırlanmış kahvaltıyı yedim.Anneme bir öpücük verdikden sonra dışarı çıkdım.Okula gitmeye koyulmuştum fakat yine o evi gördüm.Yine aynı rüzgar yine aynı fısıltı.'Bana yardım ett!' bu sefer tüm cesaretimi topalyıp içeri girdim.İçersi çok karanlık ve soğukdu.İçerde ne varsa berbat kokuyordu.Kusmamak için kendimi zor tuttum.Yavaşca ses çıkaran tahtaların üzerinde yürüdüm.Sonrada onu gördüm.Üstünde beyaz elbisesi vardı.Sanırım 10 yaşlarında bir kızdı.Yüzü adeta güzellikden parlıyordu.Bana eliyle gelmemi işaret etti.Onunla beraber üst kata çıktım.Bir odaya girmişdik sanırım.İçersi çok karanlıkdı.Bir anda ışıklar açıldı.Aman Tanrım yerde bir sürü ölü vardı.Küçük kızın yüzündeki güzellik gitmiş,adeta şeytani bir gülümseme gelmişdi.'Bunlarda ne böyle' dedim sesli bir şekilde.'Onlar ruhsuz bedenler Tommy.Onlarda aynı senin gibi bana yardım etmek istemişlerdi.'Bu sözleri duymamla hızlı bir şekilde karnıma bıçak sokması bir olmuşdu.Yavaşca ruhsuz bedenlerin yanındaki yerimi almışdım.Son gücümle ona bunu neden yaptığını soracekken azımı eliyle tuttu.'Şşştt! ruhsuz bedenler konuşamaz Tommy,sadece gözlerini kapat..'

Evet arkadaşlarr biraz beklettim ama deydiğini düşünüyorum.Keyifli okumalar yorum ve vote vermeyi unutmayinn

Kısa Korku HikayeleriHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin