Kısa Korku Hikayeleri

Işığı Aç

*Evet arkadaşlar uzuunnn bir zamandır yokdum.Her hangi bir sebebi yok okumalar yüksek olduğu halde bir kaç vote verildiği için bütün hevesim kaçmışdı açıkcası.Beklentilerim yüksekdi ama elimden gelende buydu.Ama ne olursa olsun yazmaya devam etmeye karar verdim.Nese çok uzun oldu.İyi okumalar..<3

Işığı açma..Ciddiyim ışığı açmamalısın.Senin için en iyisi bu olacak.Duyduğun seslerin kaynağını görmek istemiyorsan yapma bunu.Seni bekliyorlar.İğrenç kokuşmuş uzun tırnakları ve sütten beyaz parlak gözleriyle oradalar.Her anlarını seninle geçiriyolar ve bu gerçekden korkunç bir şey...Şimdi ışığı açarsan ne olur diye düşünüyorsun değil mi ?Ben açdım..Lanet olsunki o ışığı açdım.Açmamla göz göze geldik.Gülümsedi ve bir anda yok oldu.Şaşırdım ve hızlı bir şekilde aşşağı indim.Kapı açılmışdı ve yerde kanlı ayak izleri vardı.O andan sonra kararları ben veremedim.Bir şey beni o izleri takip etmeye zorluyor gibiydi.Korksamda akışına bırakdım.Etraf karanlıkdı ve ağaç doluydu.Dümdüz bir yolda ilerliyordum.Eski bir ev vardi yolun sonunda.Ev gerçekden berbattı ve her an çökücek gibi duruyordu.Evin önüne geldiğimde kapı kendiliğinden açıldı.Açılmasıyla beraber yüzüme vuran rüzgar ve leş gibi bir koku dahada korkmama neden olmuşdu.İstemesemde içeri girdim.Üst kattan tıkırtılar geliyordu.Yavaş adımlarla üst kata çıkdım.Bir pencere,bir yatak ve aynalı bir dolap vardı.Oda,camdan gelen ay ışığıyla aydınlanıyordu.Biraz olsun rahatladığımı düşünüyorken tekrar onu gördüm.Ama bu sefer bana iğrenç tırnaklarını gösterdi.Göstermekle kalmadı ve bıçakdan keskin tırnaklarını karnıma sapladı.Okadar çok canım yandıki çekdiğim acıyla yere yığılıp kıvranmaya başladım.Ay ışığı yüzüme vuruyordu.Canavar tekrar önüme geldi ve sırıtmaya başladı.Sonra nemi oldu? Beni aralarına aldılar ve artık bende karanlıktayım.Sana bakıyorum..Telefon ışığı vurmuş o tatlı yüzüne.İnanki hepimiz burdayiz ve seni bekliyoruz.Seninle tanışmak istiyorum.Işığı açç!!..