Σε Ποιον Να Πω Το Σ Αγαπώ. (Υπο Διόρθωση).

1.

«Μην χαίρεσαι,δεν ήρθα για τα μούτρα σου», είπα χαλαρή και σούφρωσα τα χείλη μου.  

Καθώς πήγαινα να ανοίξω τη πόρτα  «Προφανώς!»απάντησε προσπαθώντας να καταπνίξει ένα γελάκι.

Προσπάθησα να τον σπρώξω με την πόρτα για να βγω έξω αλλά δεν κουνιόταν από τη θέση του "Εμποδίζεις!"φώναξα και αμέσως έκανε δυο βήματα πίσω. 

Βρόντηξα πίσω μου τη πόρτα λίγο πιο δυνατά από ότι θα επρεπε και στάθηκα απέναντι του με τα χέρια σταυρωμένα. Ανασήκωσε τα φρύδια του και το βλέμμα του με σκάναρε από πάνω έως κάτω. "Και σε τι οφείλουμε αυτή τη επίσκεψη;"με ρώτησε και τώρα ήταν η σειρά του να σταυρώσει τα μυώδη χέρια του στο στήθος του.  

Προσπάθησα να μην τον κοιτάζω σαν ξελιγωμένη αλλά ήταν μάταιο. Αφού αυτός ο άντρας ήταν μια κόλαση. «Έπαθα λάστιχο».

«Και δεν μπορούσες να το αλλάξεις μόνη σου;».

«Όχι».απάντησα απότομα και τον είδα να προχωράει προς το πίσω μέρος του αυτοκινήτου.

«Πως να μπορέσεις να αλλάξεις λάστιχο με τα δωδεκάποντα και το κοντό το σορτς ;»με ειρωνεύτηκε και άνοιξε το πορτ-μπακαγάζ για να πάρει το καινούργιο λάστιχο της ρεζέρβας. 

 « Όπως πάντα αστείος! »του αντιγύρισα σουφρώνοντας τη μύτη μου.

Δεν άργησε να κλείσει αμέσως το πορτ-μπαγκάζ λέγοντας μου«Δεν έχεις πίσω μια ρεζέρβα ανάγκης όπως και ούτε έχω στο μαγαζί το λάστιχο που φοράει το αυτοκίνητο σου »,με ενημέρωσε και σκέφτηκα από μέσα μου ότι δεν υπήρχε περίπτωση να με εξυπηρετήσει «Λυπάμαι».πρόσθεσε δήθεν λυπημένος.

«Ορέστη, μου κάνεις πλάκα;».

«Μιλάω παρά πολύ σοβαρά.»,είπε πάλι δήθεν σοβαρός αλλά δεν με ξεγελουσε ο σαρδανάπαλος    «Δεν μπορώ να σε εξυπηρετήσω!».

«Και εγώ πως θα γυρίσω πίσω στο Βόλο;»

Ανασήκωσε τους ωμους του «Με το ΚΤΕΛ!».

«Εντάξει, άμα δεν μου φτιάξεις το αυτοκίνητο θα με πας εσύ στο Βόλο».

«Λυπάμαι αλλά εδώ κι πολύ καιρό έχω σταματήσει να εκτελώ χρέη  προσωπικού σοφέρ».μου πέταξε μπηχτή εκνευρίζοντας με. 

Σήκωσα περήφανα το πηγούνι μου« Είσαι υποχρεωμένος να μου φτιάξεις το λάστιχο».

Ένα πνιχτό γελάκι βγήκε μέσα από το λαρύγγι του.

"Είναι η δουλειά σου". του υπενθύμισα μπας κι το ειχε ξεχάσει.

"Εχω δουλειά!", μου ανακοίνωσε ήρεμος.