Çevrimiçi: HURİYE ANNE

1.7

Şimdi size güzel bir hikaye anlatacağım.

huriyeannee parodi hesabına sahip tatlı bir insancık varmış.

O insancık bir gün wattpad'e girmiş ve aman tanrım ne görsün?

-ÇEVRİMİÇİ(FİNAL)-

O insancık başlamış ağlamaya.

Hem ağlıyormuş hem okuyormuş bir hayal edin. Etrafta sümüklü  peçeteler falan.

Neyse kız bölümü bitirmiş, ama aynı zamanda da iki kutu dondurmayı da bitirmiş. 

Bölümün sonunda "Kitap hakkında düşüncelerinizi öğrenebilir miyim?" yazıyormuş.

Kız ilk başta üşenmiş bir şey yazmaya, mükemmeldi yazmış ve bitirmiş.

Ama sonra düşünmüş, bu yazar aylarca uğraşmış, yazı yazmış. Sonunda senden tek isteği düşünceni öğrenmek. 

Kız derin bir nefes almış, parmaklarını çıtlatmış, çikolatalı sütünden son bir yudum almış, unicornlu pijamasını düzeltmiş ve başlamış yazmaya.

Aradan 15 dakika geçmiş ve sonunda yorumu bitmiş.

Anaaaam, bir bakmış 2000'den fazla kelime yazmış.

Destan yazmış lan destan.

Sonra mecburen bunu yorum olarak yapamamış, yazarcığıaşkımcığı'na özelden atmış.

Ve mutlu son!

Kestik evet kestik. 

Bu hikaye bana ait anladınız zaten fdvhjndfj

Uzun zamandır bölüm atamıyordum, çok özür dilerim. Zaten bundan önce yayınladığım bölümde de bahsetmiştim, çok yoğun bir tempoda çalışıyorduk ve yorgunluktan kolumu bile kıpırdatamıyordum (bölüm herkes tarafından okunsun diye bir hafta silmem büyük ihtimal bilmiyorum ngjnbjf) o yüzden yeni bölüm gelemedi.

Ama sizin Ana'nız dayanır mı buna? Hayır. Kıyamaz size. O yüzden yeni bölüm atacağım.

Sizi çok seviyorum çünkü.

Siz de beni sevin ok?

Hadi şimdi bırakın o sigarayı ve depresyon sözlerini ve en absürt kıyafetlerinizi giyin. Elinize de çikolatalı süt alın.

Bölümü gülerek okuyun. Hep gülümseyin. Siz güldükçe güzelsiniz çünkü.

İyi okumalar :))

"Anne, ten çorabımı gördün mü?" diye bağırdı Nida odasından.

"Ne bileyim ben senin ten çorabını," diye karşılık verdim. Ay ne bileyim ben onun ten çorabını? Daha Nida'nın mamak çöplüğünden ten çorap bulabilecek kadar usta değilim, kimse kusura bakmasın.

"Sabahtan beri arayıp duruyorum, nereye koydum ya?" dedi etrafa bakarak. 

"Benim çoraplarımı giy," dedim ciddiyetle. Gerçi biraz habeş maymununa benzeyecekti, ama çorapsız gidip mumya gibi kalmaktan daha iyiydi.

"He senin ten çorabını giyeyim,  sonra ortalıkta esmer tenine beyaz pudra sürüp, kolları ve yüzü arasında kıta farkının belli olduğu kadınlar gibi gezeyim." 

"Ne diyorsun kız sen," dedim bir hışım. Kalp var bende, ağır darbeler sarsıyor bir iki dakika. "İyice bakınsaydın," dedim ve odasına girdiğim an duraksadım.