5. BÖLÜM ~ UYUZZ

79 6 1
                                    

.....  Kalktım ve çantamı alıp onun yanına gittim. Bana yine o piçimsi gülüşü yaparak
" yeni yerine hoşgeldin " diyerek göz kırptı.
" hoşbulmadım uyuz"
Diyerek yanına oturdum. Artık derse geçmiştik ve ders matematikdi. Allah'ım ya ilk günden ders işlenilirmi yaa? Hem de matematik? Diyerek oflayıp pufluyordum.
Ateş ise dirseklerini sıraya koymuş kafasını da bana çevirmiş beni izliyordu. Çok sinirlerim bozuluyor ya bu çocuğu gördükçe.
Hocanın dersini bende dahil kimse umursamıyordu ve herkesin yaptığını yaparak kollarımı sırada birleştirdim ve kafamı koyup uyumaya çalıştım...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Birinin saçımla oynadığını hissederek kafamı kaldırdım. O da neydi??  Sınıf bomboş! Kahretsin ders bitmiş ve hocaların bazıları gelmediklerinden müdür eve göndermişti bizimkileri.
Off ya nasıl bunca saat uyuya kalabilirim ben yaa.. Diye içimden söylenirken Ateş'in yanağıma dokunmasıyla bu düşüncelerimden sıyrılarak
" napıyorsun ya uyuz? Çek şu ellerini benden."
" Bak bana uyuz deme. Neyse Öykü ben sana orada birşey diyecektim ama diyemedim, diyemezdim."
" neden peki uyuz" deyince yine o klasik lafıyla
" zamanı gelince öğrenirsin."
" ne zaman mış arkadaş bu da. 50, 60 yaşıma gelince mi söyleyeceksin?" deyince bir kahkaha atarak
" tabiikide o kadar olmayacak. Çünkü o zamana kadar beraber yaşlanmış olacağız. " deyip gözlerimin içine baktı. O gözlere bakmak istemiyordum. Baktıkça beni kendine çekiyordu çünkü.
" BB -a- n -a   öyle   bb -a -k -m -a. Ayrıca sen ne   s-s a-ç-m-a-l-ı-y-o-r-s-u-n?" dedim yine kekeleyerek. Bu çocuk bana ne zaman böyle baksa beni bi kekeme tutuyor.
" kekeleme hayatım  benim yanımda rahat ol HEYECANLANMA" deyip Piç sırıtışını tekrar sergiledi. İçimden; heyecanlanmaymış mış. Ne heyecanlanacağım be.

Çantamı kaptığım gibi sınıftan çıktım. Koridordan aşağıya indim ve dışarı çıktım. Arkamdan seslendi
" seni eve bırakabilirim istersen?"
" kalsın" diyerek burun kıvırdım.
" saat 5 olmuş bak ailen merak etmesin sonra. Ben olsam böyle güzel bir kız için endişelenirdim şahsen. "
" canım sen bi yol alsana yaa"
" eğer o yollar sana çıkıyorsa alırım güzelim."
" hayır canım cehenneme çıkıyor. Gerçi seni cehenneme bile almazlar da." dedim ve durağa gidip otobüs beklemeye başladım.
Otobüsten iner inmez koşmaya başladım.

Koşmaktan kalbim duracak resmen. Eve varır varmaz asansörü beklemeden merdivenleri basamakladım. İkişer üçer çıkıyordum. Sonunda elimi uzattım ve zile bastım.

Kapı açılır açılmaz annemin kızımm diyerek bağırması apartmanı sallamıştı. Boynuma sarılarak
" nerelerdeydin cünyır?" dedi. Annem bana hep cünyır derdi yani küçük demek.
" anne merak etme uyuya kalmışım okulda biraz, ondan  geç kaldım ."

MESLEK LİSESİ  ~ 12 \ D SINIFI Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin