Lorcan kahvaltı hazırlıyordu, ben ve Lysander masaya oturmuştuk ve uykum vardı, fazlasıyla. Dün, sabahın beşine kadar ayakta durmama sebep olmuştun. Bazen uykumu alamıyorum, ama senin için bunun değeceğini düşünüyordum, Scorpius.
En azından elinde birkaç fotoğraf ile öfkeyle bağırmaya başlayana kadar.
Küfür ederek aşağı inerken senin sert adım seslerin tüm evi inletiyordu. Bir şeyini kaybettiğini düşündüm, çorabının tekini falan. Genellikle çorabının tekini kaybettiğinde böyle yapardın.
Mutfak kapısı önüne geldin ve hepimiz sana bakarken sen bana baktın. Gözlerindeki saf nefret, bana karşı olmamasına rağmen içimde bir şeyleri devirdi.
Ama sorun şu ki yanılıyordum, o nefret banaydı. O saf, alev alev yanan mavi gözlerinin tek odağı bendim.
"Seni adi herif." Yanıma geldin, fotoğrafları öylece masaya attın ve ben onlara bakamadan yüzümde bir acı hissettim, ardından bedenim yere düştü.
Tokat değil, yumruktu. 'Kızsal' hareketlerden nefret ederdin.
Burnum kanamaya başlamışken küfürler ettin, Lysander bu sırada seni benden uzaklaştırdı fakat sen sürekli çırpınıyor, ona karşı koyuyordun. "Bırak beni, onu fena sikeceğim!"
Lorcan kalkmama yardım etti. Ne olduğunu anlamıyordum.
"Hey, sakin ol." dedi Lysander, seni kapıya doğru sertçe ittiğinde. "Ne yaptığını sanıyorsun, Scorpius?''
"Fotoğraflar" diye mırıldandığında onlar aklımdan çıkmıştı. Masanın üzerindeki parçalara baktım ve erkek hayranlarımızdan biriyle kafede buluştuğum bir fotoğrafı gördüm. Bu olay üç gün önce yaşanmıştı, çocuk benimle bir röportaj yapıp bunu bloguna koymak istiyordu ve eğer şirkete söylersem buna izin vermeyeceklerini biliyordum. Ben de gizli bir şekilde bu kısa röportajı yapma gereği duydum.
Hala anlamıyordum ama o sırada üç çift göz üzerimdeydi. Beni yargılayan bakışlar, zihnimi delip geçerken "Hayır" diye fısıldadım. Ne dediğimi harfi harfine hatırlıyorum, Scorpius. Gözlerim dolmuştu. "Hayır, düşündüğünüz gibi değil."
"Siktir git, Potter.''dedin ve biliyor musun, bunu en son söyleme hakkına sahip olan kişi sensin. "Yüzünü görmek istemiyorum."
Yüzümü görmek istemiyorsun.
Mutfaktan çıkıyorsun, ben orada kalıyorum. Şaşkın olduğumda, hareket edemem. Beni şaşırtan da nedense hep sen olursun.
Beni onlarca kez aynı kızla aldatmışken ve ben sana bu kadar iyi davranmaya devam ederken, aynı şerefsizliği yapacağımı mı düşünüyordun?
Aptal olduğunu biliyordum, ama bu kadar ileri gideceğini tahmin etmem imkansızdı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
my husband's girlfriend ↠ scorbus
Fanfiction''İyi bir kıza benziyordu.'' (Hikaye @RookieQuenn'e aittir. Ben sadece scorbus'a çevirmekteyim.)
