DOLUNAY

Griş

Hakını helal et

***********

eskilerini yitirmiş bir adamın hıçkırıkları giriyor rüyalarıma.

artık üşümeye alışmış bir bekçinin sıcaklığı kadar heyecan veriyor hayatım oyunlarda.

kadrajına davetsiz giren misafirin.

gülümsemesine gülen bir fotoğrafçı gibi yakalamaya çalışıyorum seni anılarımdan.

aylardır yazdığım öykünün sonundayım galiba bugün.

kalemimdeki kansızlık yüzümü dondurmaya başlıyor.

kağıdın parlaklığı gözümü kamaştırırken.

hayallerimi devam ettiremiyorum.

seni tamamen kaybediyorum bütün benliğimde.

uzaklasıyor benden narin ses tonundan cıkan her kelime.

her zaman ki halinden daha kasvetli geliyor.

odamdaki hava gittikce kayıp oluyor mutluluk yerini derin bi karanlık sarıyor.

gittikce sevgi yerini üzüntüye cevirmeye baslıyor en karanlık gecemde.

artık omuzlarıma binen koca yükü tasıyamaz hala geliyor ürkek bedenim.

aylardır yazdığım öykünün sonuna geldim galiba.

kalemim körelmiş bir vaziyete ağlamaya baslıyor.

ne yapıcagını şaşırmış halde sonunu getirmek istemiyor.

ellerime ben değil karıncalar hakim olmaya baslıyor.

bu güzel öykünün sonuna geldiğini hissetmek kalbime.

inanılmaz ağrılar getiriyor.

senden yokmu oluyorum ben.

kayıp mı ettim en ıssız gecemde.

içimi döküp rahatladığımda gerceklige geri dönüyorum sebepsizce.

kuruyorum galiba diyorum umutlarım ışıldamaya calısırken en kuytu köşelerde.

bencilce düsüncelerim sarıyor etrafımı özlem ne büyük bir duygu seliymiş meyersem.

annesini kaybetmiş bulamayan kücük bir cocuk gibi geziniyorum düsüncelerimde.

gercekten iyimiyiz diye kendime sorarken gece üstüme daha cok gelmeye baslıyor.

seni yitirdiğimi düsünmek dahi nefesimi toplayamama sebep oluyor arsızca peşimden gelirken.

anlam yetimi kaybediyorum galiba.

oysa ki.

aylarca yazdığım öykü daha yeni baslıyor oysa.

öykünün icinde bi sen bi ben.

***********