Bölüm 5

32 4 4
                                        


Gözlerimi açtığımda farklı bir odadaydım. Burası ne bi hastane nede benim külüstür evimdi. Fazla lükstü mavinin her tonuna hayran olan benin aksine tamamen beyazlara bürünmüştü.

Tugayın bana söyledikleri aklıma gelince yataktan kalkıp koşarak odanın kapısını açıp çıktım.

Evin içinden de koşarak çıkarken hiç tanımadığım esmer kadın arkamdan bağırdı.

"Efsane nereye gidiyorsun kızım"

Bana kızım demesini umursamadan evden çıkıp sokaklarda koşuşturmaya başladım.

Bir parkın yanından geçerken tugayı görmüştüm Koşarak parka girip. Tugayın karşısına geçip "tugay " dedim umutluca.

Bana dönüp tanımaya çalışırmışçasına yüzüme bakıp tanımaya çalışarak "buyrun kimsiniz?" diye sordu.

"Çok pardon" diyip yürümeye başladığımda arkadamdan bağırdığını duydum.

"İsmimi nerden biliyorsunuz" demişti.

Çıplak ayaklarıma taşlar batarken yürümeye başladım. Ne kadar canımı yaksada umrumda değildi kafam allak bulak olmuştu. Ne yapacağımın farkında bile değildim.

Ayaklarım kanarken çok tan koşarak çıktığım eve geri gelmiştim koşarak çıkarken bana seslenen kadın bana dönüp.

"Annecim iyimisin" demişiti 'annecim' bu kadın benim annem değilim neler oluyo  lan burda

DOLUNAYHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin