DOLUNAY

Bölüm 1

Sırtımdaki çantanın ağırlığı iyice omuzlarıma bastırırken rahat olabilme amacıyla daha dik konuma getirdim. Yürümekten ayaklarım artık uyuşmuştu. Otobüsü kaçırmak benim salaklığımdı. Yavaşça ilerde gördüğüm banka oturdum. Biraz daha yürürsem kaldırımdan beni vinçle alırlardı artık.

Çantamı yan tarafıma koyup ayaklarımı uzatım. Bileklerimi yavaş yavaş ovarken. Otostop falanmı çeksem diye düşünmedimde değil. Ne vardıda bu kadar uzaktı bu okul ki. En azından tatile 1 hafta kalmıştıda. Değişik değişik yerlere gidicektim. Mesela mutfak,banyo,salon. Belki bi bakarsın annemin kimseyi sokmadığı o kilitli misafir odasına da girerim.

Düşündümde o odaya girebilmek imkansız. İzmirin belediye başkanı bile olsam o odaya giremem galiba.

Çok dinlendiğimin farkına varıp yavaşça çantamı aldım ve yürümeye başladım. Napsam sorumsuz bir öğrenci olupta tek defterlemi gitsem acaba. Nasıl olsa irem var ondan alırım dimi. Tabiki olmaz. Sonra Kamyoncu mahmut kafamı tespihiyle bin parçaya ayırsın dimi.

Mahleye girdiğim an koca bi 'oh be' nidası döküldü dudaklarımdan. Yavaşça Apartmana ilerliyip içeri girdim. Zili çaldı ve beklemeye başladım. Lan niye kimse açmıyo bu kapıyı. Yavaşça tekrar çaldım. Yine açan olmadı. Yerde WELCOME yazan paspasın üstünde bir not vardı. Elime aldım. ''Kız ben karşı komşudayım gelir alırsın anahtarı'' Yazanı okuduğumda göz devirdim. Karşı tarafa yürüyip zille basıcaken aklıma gelen şeyle durdum. Yalnız bizim karşı komşumuz yoktuki.

Zile bastığımda 6 yaşlarında bir kız açtı kapıyı. ''Sen kimsin'' Diye sordu.

''İzninle geçe bilirmiyim küçük hanım''

''İzin vermiyorum'' Dediğinde çok şaşırdım ne ukala bişi la bu.

Arkasında benim yaşlarımda sarışın bir kız belirdi. ''Damla çok ayıp. Çok özür dilerim kusuruna bakma gelsene'' Diyip bana yol verdi tebesüm edip. Ayakabılarımı çıkarıp içeri girdim.

Annemin yanına ilerlemeden önce kıza dönüp elimi uzatım ''Efsane'' Dedim . Bana dönüp.

''Anlamadım?'' Diyince bu haline gülüp ''Adım efsane'' Diyerek düzeltim.

''Oha '' Diye bi tepki verince daha çok güldüm. Kendini toparlıyıp ''Hazan'' Diyip elimi sıktı.

Duymıycağı şekilde mırıldandım. ''Aman senin ismin sanki çok normal'' 

annemin yanına doğru ilerledim. Annem beni görünce anahtarı uzatı tam alıcaken hazan atladı.

''Ay kız aylin abla hiç gerek yok biz benim odamda kaynaşıcaz biraz'' Diyerek kolumdan tutup yukarı çekiştirmeye başladı. Onun bu haline gülüp bende peşine takıldım. 

Yukarı çıkıp baya bi sohpet etik baya sevmiştim onu bana dönüp. ''Bu yaz napıyosun'' Diye sordu gülimsiyip ''Farklı yerler keşfedicem en çokta misafir salonunu merak ediyorum'' Dediğimde güldü.

''Bence daha değişik şeyler yapmalısın. Biz arkadaşlarla tatile çıkıcaz gelmek istermisin.'' Diye sorduğunda şaşırdım .''Yok annem pek izin vermez '' dediğimde yüzü soldu. ''Okadar uzağa gitmiyoruzki . Dikiliye gidicez'' Dediğinde kocaman gülümsedim.

''Bak buna izin verir. Normaldede oraya gitiğim için. Eskiden çok giderdim. Eve bile nadir girip çıkkardım . Yememk yiyip,uymak için kulanırdım evi. Tabi taki annemle babannemler kavga edene kadar. Ama annem büyük ihtimal beni kırmayıp izin verir''

Dediğimde kocaman el çırptı. ''Harika çok eğlenicez desene'' Dediğinde kocaman gülümsedim.

''Efsane! hadi giyoruz.'' Yavaşça yatağından kalkıp ona döndüm ''Görüşürüz bu akşam annemle konuşup sana haber veririm.'' Dediğimde tebesüm edip yanağımdan öptü. Yavaşça merdivenlerden inip kapıya ilerledim. Ayakabılarımın üstüne basıp karşıya doğru koştum. Ne giycem aga karşı taraf ev zaten. 

Genelde hep böyle dediğimde başıma gelenleri hatırlıyorum. Bundan böyle 4 sene önce falan küçüken. 14 yaşlarındayken işte. Hep üşengeçlikten 'aman köşenin başı bakal' diyerek pasaklı pasaklı giderdim ve her pasaklı gidişimde hep bi yakışıklıya denk gelirdim. Ama hiç böyle güzel giyinip gitiğimde denk gelemedim onlara. Buda benim şansızlığım galiba.

Eve girer girmez odama çıkıp çantamı atığım gibi. Telefonumu elime alıp herzamanki gibi instegramda gezinti yapmaya başladım. Bunu herzaman hiç bir detayı kaçırmadan yapardım. Hobi gibi bişi bende. İnstegramın kapatıldığını düşünsene . 

Düşünme lan. Düşüncesi bile çok kötü. Yavaşça yataktan kalkıp dolabımın önüne geçtim. Üstümü değiştiriyim yoksa şimdi annem gelir klasik sözleri olan 'giyinmedinmi hala pisliksin valla. Kokarcaya döncen yakında. Saçlarını topla yerler hep senin saçın' bla bla bla. Kılasik aylin hatun tavırları.

İnekli pembe gecelik altımı çıkartım. Onun üstünede siyah bir tişört çıkartıp pandalı ceketimi aldım. Bu ceketi alabilmek için ne çaba harcamıştım. Bi ara ördürmeyi bile düşündüm. Beyaz pofuduklarımıda ayağıma geçirdim. Kızıl saçlarımıda topuz yaptım. Doğuştan kızıldım. Birde çilerim vardı. Bence çilerim çok şirindide saçlarımdan memnun değildim. Düz saçlı olmayı tercih ederdim.

Aşağı doğru merdivenlerden inmeye başladım. Annemle şu tatil işini konuşmam lazımdı. Annem koltukta oturmuş telefonuyla herzamanki üçlemeyi yapıyordu. 1 kahve. 2 şeker patlatma oyunu. 3 sıgarası. Ne zaman vazgeçicek acaba çok merak ediyorum.

Gidip yanına oturdum. Masanın üzerinde duran sıgarayı alıp içinden bir tane aldım. Dudaklarıma yerleştirip çakmaği aramaya başladım. Sağa bakıyom yok. Sola bakıyom yok. Nerde lan bu çakmak. Tavana bakıyom yok. Ayaklanıp yürüdümü lan bu. Kafama sert bir darbe alınca. Elimi kafama koyup anneme döndüm. ''Salak önüne bak önüne. Aha bak orda. Kromozonu eksik çocuğum benim.'' Şirince gülümsiyip çakmağı alıp dudaklarımın arasındaki sıgarayı yaktım. 

İçime yavaş yavaş dumanı çekerken konuşmaya çalıştım. Tabi hüsran sonuç anıra anıra öksürük. Abimler bunu nasıl yapa biliyo lan  4 senedir içiyorum hala yapamıyorum. Öksürüğüm kesilince anneme dönüp söze girdim direk. 

''Hatunum. Sen git gide güzeleşiyomusun . Çok sexsi görünmüşsün bu kıyafetlerle'' Tabi direk konuya giremem dimi.

''Pijamalarlamı sexsi görünüyorum efsaneciğim''

''Evet . sen her halinle tatlısın.''

''Konuya gel canım benim konuya''

''Tamam'' Diyip sıgaramdan derin bir nefes alıp içime çektim. Yavaşça dumanı bırakıp . Yutkundum.

''Şey karşı komşunun kızı hazan beni tatile çağırdı arkadaşlarıyla gidicekmiş. Gide bilirmiyim.''

''Hayır'' Ne kadar net bi cevaptı o öyle anne 'Hoyor'

''Lütfen hatun lütfen'' Diye şirin şirin bakmaya başladım.

''Nereye gidiceklermiş'' Dediğinde kocaman gülimsiyip . ''Dikili'' Diye yanıtladım.

''İyi izin veriyorrum. Ama ilaçlarını aksatmıycaksın kendini yormıycaksın. İçki falan içmek istediğinde haberim olucak. Her atığın adımdanda haberim olucak. Unutma ben heryerdeyim''

Hep böyle derdi ama aslında söylemesem hiç bişeyden haberi olmıcağına adım kadar emindim. Ona kocaman gülimsiyip . ''Tamam. Teşekürler gidip hazana haber veriyim.'' Koşarak kapıdan çıktım. Peluşlarımı çıkarmadan terliği giydim. Zor oldu ama üşengeçlik işte . 

Karşı kapıyı abanırcasına çaldım. Biraz geçtikten sonra kapı açıldı.

Ben boşuna şansızım demiyorum abi .