DOLUNAY

Bölüm 4

Sonunda otobüs dikiliye geldiğinde hepimiz inip yazlığa doğru yürümeye başladık bu sırada tugay kolunu omzuma atmış beni daha çok kendine çekmişti.

Bu tavırları beni çok şüpehelendiriyordu. Acaba bendenmi hoşlanıyo diye düşünmeden edemiyorum.

Yazlığa geldiğimizde hep beraber oturup bişiler atıştırdık. Yol yorgunu olduğumuz için hepimiz odalarımıza ayrıldık.

Bi beş dakika sonra hazan odaya gelip yanıma oturdu.

''Tugay hakında ne düşünüyosun"

"Ne gibi ne düşünüyorum hazan"

"Bende onu diyom işte efsane ne düşünüyon"

"Ne düşünücem ya "

"Açık sözlü ol efsane benden çekinme"

Dediğinde biraz düşündüm ve aklımdakileri direk söyledim.

"Çok tatlı ya ondan hoşlanıyorum galiba oda benden hoşlanıyo. Hareketlerinden anladığıma göre " dediğim gibi hazan koca bi kahkaha patlatı.

"Ezik senin nerenden hoşlansın o " diyip tekrara kahkaha atmaya başladığında şok olmuş gibi ona bakmaya başladım.

Bi anda odaya tugay girip kolumdan sürükleyerek beni dışarı fırlatı. Ses tonunu son derece yükselterek bağırmaya başladı.

"Bana bak lan iki yüz verdik diye egon okşanmasın. Sen kim ben kim kızım. Bi sana bak bi bana senin nerenden hoşlanıyım ben " diyip içeri girdi.

Gözlerimden  yaşlar firar ederken bedenim üşümesiyle son bir umut kapıyı açıp beni içeri alırlar diye kapıyı caldım.

Ama hiç bir açan yoktu. Cebindeki 50 lirayı düşmemesi için iyice yerleştirip otobüs durağına doğru yürümeye başladım.

Söyledikleri hayla kulaklarımda  yankı yaparken gözlerimdeki yaşlar daha hızlı akmaya başladı.

Otobüs durağına gelince İzmire giden ilk otobüse bilet alıp direk bindim.

Yarım saat sonra otobüs harekete geçmişti. Hala olanları düşünüp bi yandanda hala Ağlıyordum .

Ağlama sürecinden sonra gözlerim kapanmadan önce tek hatırladığım. Kafamı cama vurmam ve ani bir frenle  otobüsün taklalar atmasıydı...