" Chanyeol... မင္း ေက်ာင္းမလာတာၾကာေန
ၿပီမို႔လို႔ ငါတို႔လာေမးတာ... ဖုန္းဆက္ေတာ့လဲ
ဖုန္းမကိုင္လို႔... "
တံခါးေပါက္မွာရပ္ေနရင္း ေရာက္လာရျခင္း၏
အေၾကာင္းတရားကိုဖြင့္ဟလာေသာ Jim
စကားေၾကာင့္...Chanyeol သက္ျပင္းခ်လိုက္မိ
တယ္...။ တကယ္ေတာ့ ... ဟိုတစ္ေန႔ ေက်ာင္း
ေခါင္မိုးထပ္ေပၚမွာ Baekhyun ႏွင့္ စကားေျပာ
ၿပီးေနာက္ပိုင္း သူ ေက်ာင္းကိုမသြားျဖစ္ေတာ့
တာ...။ အတန္းပိုင္ဆရာမဆီကိုသာ ခြင့္ရက္
႐ွည္တိုင္ၾကားထားၿပီး... အတန္းထဲက ဘယ္သူငယ္ခ်င္းဆီကိုမွ အဆက္အသြယ္မလုပ္ျဖစ္
ခဲ့...။
" ၀င္ၾကေလ...အာ..Muhuu ေရာပါလာတာ
လား... "
တကယ္တမ္း သူငယ္ခ်င္းေတြအိမ္အထိလိုက္
လာတာျမင္ေတာ့လည္း အားနာမိျပန္တယ္။
ဟိုႏွစ္ေယာက္ကလည္း ညႇိဳးႏြမ္းေနတဲ့ သူ႔မ်က္ႏွာအေနအထားေၾကာင့္ ေခါင္းကုတ္လည္ပင္း
ပြတ္နဲ႔ ဟိုဟိုဒီဒီၾကည့္ရင္း ၀င္လာၾကတယ္...။
" ေနမေကာင္းလို႔ဆို...
ငါတို႔ ဆရာမဆီေမးၾကည့္ေတာ့... "
" အမ္...အင္း...
ဟုတ္တယ္...အခုမွ နည္းနည္းသက္သာလာ
လို႔... "
အေအးဘူးႏွစ္ဘူးကို လွမ္းပစ္ေပးလိုက္ရင္း
ခပ္ေပါ့ေပါ့ပဲ ျပန္ေျဖလိုက္မိတယ္...။
မိသားစုက အေ၀းမွာေနသူေတြမို႔... တစ္ေယာက္တည္းေနခဲ့တဲ့ အိမ္ႀကီးက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ေၾကာင့္ သက္၀င္လာသေယာင္...။
" ေမ့ေနတာ...
ဒါ မင္းလြတ္ေနတဲ့ ေက်ာင္းစာေတြ... "
စာအုပ္ေလးတစ္ထပ္လို္က္ကို လွမ္းေပးလာရင္း
အခုမွ ေပါ့ပါးလာဟန္နဲ႔ Jimက ဆိုတယ္...။
" ေက်းဇူးပဲကြာ...
ငါလည္း ျပန္တက္ေတာ့မွာပါ...
တုပ္ေကြးဆိုေတာ့... "
မ်က္ႏွာႀကီး႐ႈံ႕မဲ့ကာ ေ႐ွာင္ဖယ္မလိုလုပ္လာေသာ Jim ပံုစံေၾကာင့္ ရယ္ခ်င္လာစိတ္ကို
ေအာင့္အီးထိန္းလိုက္ရင္း... ေခ်ာင္းကို တဟြတ္
ဟြတ္ဆိုးျပလိုက္ေတာ့... ... ...
အခုပင္ ထေျပးေတာ့မတတ္ Jim ျဖစ္ပ်က္သြား
တယ္...။
