M6. BÖLÜM

104 5 0
                                    

ELİFİN AĞZINDAN

Eve geldim şu anda odamda oturmuş bugün olanları düşünüyordum. Çocuğun adı Oğuzmuş.Sonunda öğrendim.Ilk gün niye gelmediler acaba?

Konuşmak için ilk ben yanına gitmiştim.Yoksa adını öğrenemezdim.Gidişim zaten çok salakçaydı.

Offff rezil oldum çocuğa ya!!

Resmen bu okulda yeni misin demiştim çocuğa bananeyse sanki! Ama ilk defa gülerken görmüştüm onu sesini de duymuştum.

"Evet bu okulda yeniyim" dedi alaylı bir sesle sonra elimi uzatıp ismimi söyledim önce elime baktı sonra da gözlerime ardından tuttu elimi.O sıra kanımın çekildiğini hissettim.

"Oğuz" dedi ciddi bir sesle ardından adının Burak olduğunu öğrendiğim çocukla beraber kantinden çıktılar telefonumun sesiyle bu düşünceden çıktım.

Sarışınım (Açelya) arıyor....

- Alo

-Dur bekle Eylül'ü ekliyorum

Off gene bir sürü soru yağmuru neyse başa gelen çekilir

⚫⚫⚫⚫⚫⚫

AÇELYA'NIN AĞZINDAN

Sabah sabah beni ekmek almaya yollamışlardı ve ben şuan yolda yürüyordum. Yürürken geçen gün rezil olduğum evin önünden geçtim.Bahçede dünki okulda gördüğüm çocuklar yani Oğuz ve Burak'ta vardı.Ne yani bunlar Eray'la aynı evdemi yaşıyorlar! Daha fazla bakmadan yürümeye devam ettim.Çünkü daha fazla rezil olmak istemezdim değilmi?

Ama bir saniye benim ismimi söylüyorlardı.Çite bu sefer pek yaklaşmadan onları dinlemeye başladım.

Burak; gülerek Eray'a karşı

"Doğru söyle hoşlandın dimi o kızdan neydi adı Açelya" dedi ve kahkaha attı.

Oğuz da gülümsüyordu.

"Sus lan ! Ne bağırıyorsun oğlum" dedi Eray

Ama bi dakika hayır falan demedi?

Ne yani eğer o Açelya bensem

Hoşlanıyormu benden??

Aman ALLAHIM

Yanaklarım kızardı ve beni görmesinler diye oradan uzaklaşıp koşarak markete girdim.

⚫⚫⚫⚫⚫⚫

Anne ben çıkıyorum! dedikten sonra ayakkabılarımı giyip kapıdan çıkıyordum ki

Annemin;
"Biz akşam halangile gideceğiz eve geç geliriz,dolapta yemek var gelince yersin " Tamam deyip çıktım ve durağa yürümeye başladım.

Ay evde yalnız olacağım kimse olmayacak sevinçli bir şekilde sokağın başında Elif'i görüp ona sarıldım.Onları bizim eve çağırıp kız gecesi yapabilirdik. Sonra beraber yürümeye devam ettik.

"Akşam annemler yok,Eylül'le bize gelsenize kız gecesi yaparız"

"Ayy evet evet çok güzel olur hemde" dedi.

Durağa geldiğimizde durakta bekliyorlardı . Eray'ın gözleri hemen beni buldu.Tabi ben gözlerimi kaçırdım.Otobüs gelince bindik.Şaşırılacak bir şekilde otobüste boş koltuk vardı.Hemen gidip oturduk.Elifle karşı karşıya oturmuştuk.Yanıma oturan adam bana bakmaya başladı ve yavaş yavaş bana yanaşıyordu.Ben de gittikçe cama yapışıyordum. Eray'a baktığımda çetesinin kasıldığını ve elinin yumruk olduğunu gördüm.

Kıskanıyormuydu beni?

Yok artık Açelya daha neler uçma o kadar dedim kendi kendime.

Adam daha da yaklaşıyordu ve bu durum beni iyice rahatsız etmeye başlamıştı.

Dönüp;

"Çekilir misiniz inmek istiyorum."

"Bilmem çekilir miyim?, iyiydik böyle" dedi.

Yüzümü buruşturdum

Pis SAPIK!!

Ben tam bişey söylemek için ağzımı açmıştım ki Eray geldi.

"Kalkacak mısın yoksa koltukta beraber seni dışarı atayım mı ki bence ikinci seçenek daha iyi ne dersin?"

Sesi o kadar korkunç çıkmıştıki adam başını sallayıp yanımdan kalktı.
Onun kalktığı yere Eray oturdu.

"Sağol,teşekkür ederim"

"Rica ederim, sen bizimkilerle aynı okuldaymışsın galiba.

"Haa evet öyle peki sen ?

"Benim lise bitti dershaneye gidiyorum"

"Diğerlerinden büyükmüsün sen aynı evde yaşıyorsunuz herhalde"

"Yok aynı yaştayız,Sen bizim aynı evde yaşadığımızı nerden biliyorsun?"

Öyle diyince bir an afalladım ne diyecektim şimdi gene kendi kendimi rezil etmiştim.

"Şey, sadece tahmin"

"Emin misin" dedi.

"Evet"

Konuyu değiştirmek için bir soru sordum;

"Müziğe ilgin var galiba"

"Fazlasıyla! ben konservatuvar okumayı düşünüyorum ama bu sene olmadı."

"Sen ciddimisin?"

"Evet" dedi ve gülümsedi.

"Ne oldu?" diye sordu

"Ben de konservatuvar düşünüyorum ve müzik benim tüm hayatım hatta keman kursuna başlamayı düşünüyorum."

"Harika o zaman"

Etrafıma baktım ve inecegimiz yere yaklaştığımızı gördüm.

Elif'e döndüm Oğuzla bir birlerine bakıyorlardı.

Tekrar Eray'a döndüm ve;

"Bizim inmemiz gerek görüşürüz."

"Numaranı alabilirmiyim sakıncası yoksa hem enstrüman dersi veren tanıdıklarım var yardımcı olabilirim sana"

İlk başka biraz tereddüt etsemde

"Peki" dedim numaramı verdim.

"Teşekkür ederim ben ararım seni Görüşürüz" dedi

Otobüsten inip yürümeye başladık.

Elif'e döndüm ve;

"Numaramı istedi bende Verdim " dedim.

"Neeee ohaaa vay bee! artık sürekli konuşursunuz siz yakın bir zamanda da Açer başlar."

"Ya sus be salak" deyip omzuna vurdum.

Olurmuyduki

Ayy Allahım ya düşündüğüm şeylere bak....!


İyi okumalar....

H.E.F





MASUMİYET MÜZESİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin