M9.BÖLÜM

120 4 2
                                    

ELİF'İN  AĞZINDAN

Açelya yanımızdan ayrıldıktan sonra yan banka baktım.Oğuz hiç istifini bozmadan gene kaşları çatık bir şekilde karşıya bakıyordu.Ona bakmaya devam ederken,bir anda bana dönünce hemen kafamı çevirdim.

Gördümü ki ya?

Allahım neydi benim günahım ya!

Eylül'ün telefonu çalmasıyla ona döndüm.Elinden telefonu kapıp açtım.

-Açelya noldu kimmiş hasta?

-Akif

-Ee durumu nasıl?

-iyi şimdilik ben kapatıyorum

-tamam canım  görüşürüz

Telefonu kapattıktan sonra sınıfa çıktık.

⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫

Zilin çalması ile eşyalarımı toplayıp Eylül ile vedalaşıp durağa doğru yürümeye başladım.Durağa geldiğimde Oğuz ve Burak'ta oradaydı. Oğuz bana dik dik bakıyordu,umursamadım.Otobüsün gelmesiyle otobüse bindim ve inecegim durağa gelmesini bekledim.Durağa gelince butona basıp indim ama Oğuz da benimle beraber indi.Evimin olduğu sokağa girince kolumdan tutulup savrulmam ile  neye uğradığımı şaşırdım. Karşımda çenesini kasmış ve sinirden alnındaki damarları belli olan Oğuz vardı.Kolumdan tutup kendine çekmesiyle yüzüne baktım.

"Bırak kolumu!"

"Sen kim oluyorsun da Arzuya o şekilde davranıyorsun?"

"-Arzu kim?"

"Bilmemezlikten gelme!"

Kolumdan itmesiyle yere düştüm.Kimden bahsettiğini anlamamıştım.Bana çarpan kızdan bahsediyordu galiba.

"Ben o sürtüğe hiç birşey yapmadım!"

Bana tokat atmasıyla hayal kırıklığı ile ona baktım.Gözümden akan yaşı silip parmağımı ona sallayarak konuştum.

"Bu yaptığına pişman olacaksın!"

Son sözümüde söyleyip koşarak eve girdim.Kapıyı kapatıp kapıya yaslanarak yere doğru kaydım ve hıçkırıklarımın yankılanmasına izin verdim.

⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫

AÇELYA'NIN AĞZINDAN

"Senin burada ne işin var?"diye sordum oda aynı şekilde;

"Asıl senin burada ne işin var Akif kuzenim benim"

"Benim de sınıf arkadaşım"

Biz birbirimize bakarken Akif;

"Siz nereden tanışıyorsunuz?"

İkimizde aynı anda;

"Boşver" dedik.

Sonra birbirimize baktık,gülümsedi.Onunla bakışmaya devam ederken Akif seslendi;

"Heey bişey soruyorum!"

"Çok uzun bir konu boşver ben artık gideyim,hem Eray'da geldi bana ihtiyaç yok."

"Sana her zaman ihtiyacım Var biraz daha kalsana."

Bunu söylerken gözleri ışıldıyordu.Eray'a doğru döndüm,gözlerini kapatmış,çenesi kasılmış bir şekilde duruyordu.

Kıskandımı?

"Yok annemde beni merak etmiştir.Yarın okula gelirsen görüşürüz."diyip gülümsedim.

"Senin için geleceğim"diyip oda gülümsedi.Eray'ın elleri yumruk olmuştu.

MASUMİYET MÜZESİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin