MASUMİYET MÜZESİ

M1.Bölüm

Gözlerimi açtığımda karşıma çıkan ayaklara bakıp yüzümü ekşittim. Tabiki bu koku neden gelebilirdi ki EYLÜL!
Hemen ittirdim ve;
"Eylül !! ya kızım çek şu lanet pislik ayaklarını."
tabi yataktan ittirdigim için yerden kalkıp
"Ne var be! Akşam sen dedim uyuyalim diye. Hem sen neden ittiriyorsun beni salak!"oflayıp
"Tamam tamam okul için alışveriş yapmamız gerek. Pazartesi okul açılıyor. Ben Açelyayı arıyorum sende üstünü giy. Kahvaltiyi dışarda yapalim." Dedikten sonra
"Tamam" diyip tekrardan yatağa çıkıp kafasını yastığa koydu.
"Ne diyorum ben sana ya hadi sene!" Dedikten sonra başından yastığı çekip "hadi" diyerek odadan çıktım. Of diye bağırdığını duyabiliyordum. Eylülün bugün bizde kalmasını ben istemiştim. Akşam yemeğe geldiklerinde her zaman yengemgile Eylülün bizde kalması için, aynı numarayı yapardık. Uyumak!

Evet, evet uyuma numarası yapınca yengem izin verirdi .

Ama hoş bu numarayı küçükken yapıyorduk da neyse.
Telefonumu komodinin üstünden alıp,
Acelya'yi aradım.
(Sarışınım) Aranıyor...
-Gunaydin bebek!
-Gunaydiiiiiiin.
-Eylül bizde kaldı akşam, bize gel kahvaltiyi dışarda yapalım. Hem okul için ALIŞVERİİİŞ !! diyerek bağırdım.
-peki, hemen geliyorum! Hazirlaniyim yarim saate ordayim Görüşürüz!! diyerek kapattı.

Bende üstümü giymek için yukarı ciktim. Kapıyı açtığımda;
"HAYİR YAAAA.." oda beni gördüğünde pis pis sırıttı ve banyoya doğru koştu. Hemen peşinden koştum ve ta ki yere yüz üstü yapışana kadar.

"Siktir ya kızım var ya sizin eve geldiğimde o en sevdiğin siyah elbiseni senden saklamazsam bana da Elif demesinler. oda
"He he" diyerekten"nah yırtarsın"diyip benim en sevdiğim tulumumla aşağı indi.

Ne kadar beni sinir etselerde iyiki VARLAR!!

AÇELYA'NIN AĞZINDAN

Elifle konuştuktan sonra bardagimi tezgaha bırakıp yukarıya üstümü giymeye çıktım.

Kiyafetimi giydikten sonra odadan ciktim. merdivenlerden inerken Arda kaşlarını çatmiş bir şekilde geldi.
"Hani beni sinemaya götürecektin?"
Yanagindan makas alıp "sonra gideriz isim var şimdi " diyip yanagindan öptüm ve anneme bagirdim.
"Annee! Ben çıkıyorum."

"Kızım kahvaltı yapmayacakmisin hiçbirşey yemiyorsun doğru duzgun, gel birşeyler ye".
"Anne Elifgille dışarda kahvaltı yapacağız zaten" dedikten sonra oda
"Peki kendine dikkat et" diyince gulumsedim ve dışarı çıktım.

☀☀

Eliflere doğru yürürken gitar sesi duydum.Nerden geldiğini aramaya başladım. Soluma baktığımda müstakil bir evden geliyordu.

İyice görmek için çitlere doğru yanaştim. Şuan net gorebiliyordum . Elinde siyah gitarıyla bahçede oturan çocuğa baktım çok güzel çalıyordu.
İyice yaslaninca çit sallanmaya başladı ve

AHH! LANET OLSUN!!

☀☀

Evet,evet şu müzik merakım yüzünden şu taş çocuğa rezil oldum.
Şu anda napiyor muyum?

(20 DAKİKA ÖNCE)

Ben dusunce o çocuk beni gördü ve gülmeye başladı.

Tabi ben sinirli olunca kaşlarımı çattım ve ayağa kalkacakken geri oturdum. Bilegim çok kötü acıyordu.

Gülmeyi kesti ve
"Yardım edeyim mi?"diye sordu.
Gözlerimi devirdim ve "iyi olur"
Yanıma iyice yaklaştı ve kucağına almaya yeltendigi sırada
"Hop hop dur yardım et dediysekte böyle değil napıyorsun?" Diyince
"Ne yapmamı bekliyorsun ayaklarından tutup sürüyüm mü?"

"Ha ha çok komik " dedim ve elimi uzattım oda tutunca göz göze geldik ben geri çektiğimden
"Gel hadi içeriye buz koyalım bilegine" diyince bir an
"Gerek yok sağol isim var aslında, aa! Ben kızları unuttum "diyerek telefonumu cebimden çıkarıp Elif çok kızacagindan Eylülü aradim.

Eylül hemen acar açmaz bağırarak
"Nerdesin kızım sen Elif senin ağzına sıçacak" göz devirdim
"Ben gelemiyorum sen onu idare et akşam konuşuruz." Diyerek kapattım.

☀☀

Yatağımı açıp içine girdim.

Eylülle telefonu kapattıktan sonra Eray beni evime getirmişti. Evet çocuğun adı Eraymiş güzel isim!

Sonra kızlara durumu anlattim. Bilegim acidigi için eve gelmek istediler zor ısrar ettim gelmemeleri icin. Bilegimin acısı biraz geçmişti sadece üstüne bastığım da aciyordu.

Bugün yani yine müzik ilgimden dolayı neler yaşadım.
Neyse, sonraki günler ne olacak bakalım.

🌈
HEYOO
Sevgili okuyucular!!.
Tanıtımı yaptık ve ilk bölüm karşınızda
Aslinda size ilk defa kitap yazan klişe yazarlar gibi konuşmak istemiyoruz. Evet! istemiyoruz çünkü üç kişi yazıyoruz 😊
Tekrardan görüşmek üzere!

H.E.F. °