×2×

236 26 8
                                    

Uykumu alamamış olsam da sabah erkenden kalkıp hazırlanmıştım. İlk iş günümden kaytaramazdım.

"Hei?"

"Ah sehun ben hazırım hemen geliyorum "

"Tamam bekliyorum."

Sehunun uzaklaşan adım seslerini duyduğumda telefonumu ve çantamı alıp odadan çıktım ve hızla aşağı indim
"Seh-

Karşıma çıkan çocukla gerilemiştim. Bu dün bana yardım eden çocuktu. "selam"

"Selam"

"Yine karşılaştık "

"Evet öyle oldu"

Konuşmamızı bölen sehun şaşkınca bize bakıyordu "siz tanışıyor musunuz ?"

"Evet yani hayır sadece dün yolda kaldığımda bana yardım etmişti "

"Oh sevindim jongine denk gelmen şans eseri olmuş. Bu arada bu hei size bahsetmiştim yeni doktor"

"Bende jongin. Memnun oldum"

"Bende"

Üçümüz de birbirimize anlamsız bakışlar atiyorduk. Sehun durumu fark etmiş olacak ki konuşmaya başlamıştı "gidelim mi?"

"Kahvaltı ?"

"Biz hastanede yapıyoruz ama senin için uygun değilse ev-

Mutfağa ilerleyen sehunun kolundan tutup durdurdum "hayır gerek yok ben size uyarım "

"O zaman gidelim"

~

Hastaneye vardığımız da müdürle tanışmış ve gerekli işlemleri yapıp birlikte acile inmiştik.

"Eğer yardıma ihtiyacın olursa bana söyle "

Jongin benim onayımı almadan gözden kaybolunca gözlerimi sehuna çevirdim.

"Ah jongin güvenilir biridir ama yinede zorlandığın bir şey olursa bana söyle. Ne de olsa baekhyun seni bana emanet etti"

Sehun baekhyunu taklit ederek gülünce bende gülmüştüm "neyse sana odanı göstereyim "

"Peki"

Sehun ile acilden çıkıp uzun beyaz koridorda yürüdükten sonra ikinci kata çıkmıştık "burası. Benim odam da koridorun sonunda  aynı kattayız "

"Buna sevindim"

Sehun beyaz kapıyı araladığın da içeri adım atıp pencerenin önüne koyulmuş masaya çantamı bıraktım. Kapı açıldığında da direk karşıda olan pencere ve önünde ki masa tam istediğim gibiydi. Sanırım alışmam kısa sürecekti

"Hemşire oh sana yardımcı olacak"

Sehun Kapının önünde ki uzun saçlı güzel kızı gösterince gülümseyip selam verdim "hoşgeldiniz "

"Teşekkür ederim"

Elinde ki beyaz önlüğü uzatıp gülümsedi ve tekrar selam verip odadan çıktı. "ona güvenebilirsin"

Başımla sehuna onay verdim ve beyaz önlüğü üzerime geçirdim. Şimdi doktor gibi hissetmiştim. Bunca yıldır bu anı beklemek bana ulaşılmaz gibi geliyordu ama sonunda ulaşmıştım. Bu staj yapmaktan tamamen farklıydı.

"Acile inelim"

"Tamam"

Çantamda ki telefonu alıp önlüğünü cebine attım ve kapıyı kapatıp sehunu takip ettim. Acile indiğimizde etraf sakindi. İlgilenecek hasta yok denecek kadar azdı.

TOWN [KAİ]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin