TOWN [KAİ]

×4×

Sabah uyandığımda  masanın üzerinde ki saate bakıp yataktan çıktım. Düne göre biraz erken uyanmıştım.

Hızlıca üzerimi giyinip montumu ve çantamı alıp alt kata indim. Sehundan ses yoktu. Sanırım hala uyuyordu. Eşyalarımı salona bırakıp mutfağa girdim ve kahvaltı hazırlamaya başladım.

"Ne yapıyorsun?"

Sehun esneyerek mutfağa girdiğinde bardakları masaya koymuştum

"Kahvaltı hazırlıyorum. Üzgünüm sana sormadan girdim ama-

"Ah önemli değil kendi evin gibi rahat edebilirsin. Ama gerek yoktu"

"Önemli değil istersen her gün hazırlayabilirim"

Sehun sandalyeyi çekip masaya oturduğun da bana dönmüştü "hayır gerçekten teşekkür ederim."

"İtiraz kabul etmiyorum zaten beni evine aldın"

"Sokakta mı bıraksaydım"

Sehuna gülümseyip omleti ve meyve suyunu da masaya koyduktan sonra karşısına oturdum

"Jongin gelmeyecek mi?"

Sorduğum soruya şaşırsa da meyve suyundan bir yudum alıp konuştu "hayır arada bir geliyor."

"Onda garip bir şeyler var"

Sehun kahvaltısını yaparken bir yandan da beni dinliyordu

"Nasıl yani?"

"Bilmiyorum. Bir şey saklıyor gibi"

"Ah jongin öyledir. Tam bir sır küpü arkadaş olduğumuzda ne zaman ailesi hakkında soru sorsam geciştirirdi. Aramız iyidir ama birbirimizi pek tanıyor sayılmayız"

"İlginç. Genelde insanlar yalnız kalmak korkusuyla arkadaş edinmeye çalışır ama.. ailesini kaybetmiş olabilir mi?"

"Bende öyle düşündüm bu yüzden sormayı bıraktım."

"Bu üzücü"

"Umarım öyle değildir"

"Umarım"

•

Kahvaltıdan sonra  evden çıkmış birlikte yürüyerek hastaneye gidiyorduk.

"İstersen arabanı garaja koyabiliriz"

"Ah ben onu tamamen unuttum"

"Çıkışta eve dönerken alırız"

"Peki"

Kısa sürede hastaneye ulaştığımız da odama çıkıp üzerime önlüğümü giydim ve telefonu elime aldım. Bir mesaj vardı ve yine baekhyundu. Günaydın mesajı atmıştı.

Bende ona kısa bir cevap atıp telefonu cebime atmıştım ki telefon çalmaya başlamıştı

"Baekhyun?"

"Hei iyi misin?"

"Evet ne oldu ki?"

Baekhyun rahat bir nefes almıştı ama sesi hala telaşlı geliyordu

"Dün yine orda olay olmuş"

"Evet maalesef yine ceset vardı"

"Kendine dikkat et lütfen."

"Ben iyiyim merak etme. Sen de dikkatli ol"

"Özledim"

"Baekhyun daha kaç gün oldu ki?"

"Sen özlemedin mi?"

Sorduğu soruyla gülümsemiştim. Kesinlikle özlemistim

"Özledim."