Chapter Eight(Part 1)

22 5 0
                                    

Ακόμα δεν είχε σηκωθεί από το κρεβάτι και ήδη νύσταζε. Η χθεσινή ημέρα την είχε κουράσει πολύ. Ακόμα θυμάται τον δυνατό ήχο αυτό που ήχησε στα αυτιά της και την έκανε να ανατριχιάζει ολόκληρη. Κούνησε το κεφάλι της και πήγε στην ντουλάπα να δει τι θα βάλει σήμερα. Τελικά αποφάσισε να βάλει τα ίδια(ένα μωβ φόρεμα).
Κατέβηκε τις σκάλες και πήγε προς το σπίτι της Ρίτας. Μόλις έφτασε, βρήκε την πόρτα ανοικτή.
Φοβισμένη μπήκε μέσα απότομα. Τελικά είδε την Ρίτα αγκαλιά με τον Ρασάν στο καναπέ.
Ρίτα: Αχ....τι κάνεις εδώ; Χωρίς να χτυπήσεις πόρτα;
Ρόουζ: Συγγνώμη εγώ φταίω που ήταν ανοικτή.
Ρίτα: Ανοικτή;
Ρόουζ: Ναι.
Ρίτα: Είσαι σίγουρη;
Ρόουζ: Ναι.
Ρασάν: Καλημέρα.
Ρόουζ: Τώρα πια. Είναι δύο το μεσημέρι.
Ρασάν: Τέλος πάντων. Έγινε κάτι;
Ρόουζ: Είπα να περάσω να πω ένα γεια, αλλά βλέπω έχετε δουλειά.
Ρίτα: Όχι τώρα σηκωνόμασταν.
Ρόουζ: Καλά. Σας περιμένω έξω.
Η Ρόουζ βγήκε έξω και έκατσε σε ένα παγκάκι. Καθώς κοίταζε τις νεράιδες Minds που πήγαιναν πάνω κάτω πράγματα και κουτιά. Το μάτι της πήγε στο μέρος που είχαν πάει χτες. Φοβόταν μόνο που κοίταζε εκεί. Τότε γύρισε πίσω επειδή ένιωσε κάτι στον ώμο της. Ήταν ένα απλό φύλλο. Εκείνη την ώρα βγαίνει έξω η Ρίτα.
Ρίτα: Λοιπόν. Εσύ κάτι θες. Πες μου.
Ρόουζ: Απλά θέλω να μάθω για αυτό το μέρος.
Ρίτα: Δεν είναι ακόμα η ώρα σου.
Ρόουζ: Τι εννοείς;;
Ρίτα: Ότι είσαι πολύ μικρή ακόμα για να τα μάθεις όλα αυτά. Με τον καιρό όλα θα έρθουν.
Η Ρόουζ την κοίταξε σιωπηλά και αναστέναξε. Έκανε ένα βήμα πίσω και συνέχιζε να κοιτάει μακριά και να ονειρεύεται.

The Tree Of LifeWhere stories live. Discover now