The Tree Of Life

Chapter Thirteen(Part 2)

Η Φιλία πήγε στο παλάτι στη μητέρα της. Δεν ήταν εκεί όμως. Έτσι πήγε στη βιβλιοθήκη να ψάξει για τα πουλιά.
Φιλία: Μμμ...που να είναι άραγε...;
Τελικά μετά από λίγη ώρα βρήκε αυτό που ήθελε.
Φιλία: "Πουλιά" ....τι γενικός τίτλος....τέλος πάντων. Ωχ...έχει πολλά είδη πουλιών...
[...]
Μετά από ώρα διαβάσματος, η Φιλία βρήκε αυτό που έψαχνε.
Φιλία: Αχα...εδώ είμαστε...
Είπε και βολεύτηκε σε μια πολυθρόνα και άρχισε να διαβάζει.
[Εν τω μεταξύ στον Σκοτεινό Τόπο]
Ο Ίντι σηκώθηκε σιγά-σιγά από το κρεβάτι που ήταν. Κοιτάζει γύρω του και βλέπει ένα ράφι με δυο βιβλία πάνω, πολύ παλιά, πιο αριστερά του ήταν ένας νεροχύτης και η καγκελόπορτα. Δεν του πήρε πολύ ώρα να καταλάβει ότι βρισκόταν μέσα σε μια φυλακή. Όταν πια συνειδητοποίησε αυτό, άκουσε βήματα να πλησιάζουν το κελί του.
Λάντεν: Καλημέρα ή μήπως να πω καλησπέρα; Έχει βραδιάσει σχεδόν.
Ίντι: Έλα Λάντεν, τι θες;
Λάντεν: Δεν θέλω τίποτα απλά κάποιες πληροφορίες.
Ίντι: Τι πληροφορίες ακριβώς;
Λάντεν: Ακούστηκε κάτι για το παλάτι σας... ότι κάποιος έκλεψε από τη νεραϊδόσκονη του Γέρου Σοφού Άντριεν.
Ίντι: Ό,τι ξέρεις ξέρω. Τίποτα παραπάνω.
Λάντεν: Δεν είμαι χαζός και δεν νομίζω ότι ούτε εσύ είσαι.
Είπε και έβγαλε ένα μεγάλο μαχαίρι πίσω από την πλάτη του.
Ο Ίντι κοίταξε το μαχαίρι και μετά κατευθείαν στα μάτια του.
Ίντι: Αλήθεια πιστεύεις ότι θα σε φοβηθώ;
Λάντεν: Δεν είναι για εσένα αυτό... Φέρτε τη μέσα.
Ο Ίντι κοίταξε τη πόρτα του κελιού. Σοκαρίστηκε με αυτό που έβλεπε μπροστά του.
Ίντι: Αρίντα!!! Αδελφή μου! Που ήσουν...; Τι της κάνατε;
Λάντεν: Αφήστε την εδώ και βγείτε έξω.
Οι φρουροί την άφησαν με δύναμη στο πάτωμα δεμένη και έφυγαν κλείνοντας δυνατά τη πόρτα του κελιού.
Ίντι: Αρίντα... Γιατί την πήρατε; Σε ψάχναμε τόσο καιρό Αρίντα και εσύ ήσουν εδώ...
Είπε και έσκυψε το κεφάλι του.
Αρίντα: Είμαι καλά. Εάν εξαιρέσεις τα φτερά μου...
Ο Ίντι σήκωσε απότομα το κεφάλι να δει τη πλάτη της.
Ίντι: Πως μπορέσατε να της το κάνετε αυτό;
Λάντεν: Μπορούμε να κάνουμε πολλά, πίστεψε με.
Αρίντα: Έχω δει και χειρότερα αυτό δεν είναι τίποτα...
Λάντεν: Όπως έλεγα αυτό το μαχαίρι δεν είναι για εσένα.
Είπε και το έβαλε στον λαιμό της Αρίντα.
Ίντι: Μη!!! Όχι!!! Θα σου πω ότι θες!!!
Λάντεν: Θέλω κάτι άλλο. Την Ρόουζ. Θέλω τη νεραϊδόσκονη της. Όποιος πήρε τη νεραϊδόσκονη του Γέρου Σοφού Άντριεν, θα είναι πολύ δυνατός τώρα. Πρέπει να γίνω πιο δυνατός από αυτόν επειδή ξέρω ότι δεν πήρε όλη τη νεραϊδόσκονη, αλλά εγώ θα την πάρω όλη από αυτήν. Οπότε θέλω σήμερα, που είναι η γιορτή, να μου φέρεις εδώ την παρέα σου και ειδικά τον Ρασάν και τη Ρόουζ, θα χρειαστώ τον άλλο για πολεμιστή μου είναι καλός.
Ίντι: Όχι!!! Δεν θα προδώσω τους φίλους μου έτσι!
Λάντεν: Καλά.
Είπε και έσκισε λίγο το δέρμα της με το μαχαίρι.
Ίντι: Μη! Εντάξει! Θα κάνω αυτό που θες. Άσε όμως αυτή να φύγει.
Λάντεν: Δεν κατάλαβες. Πρώτα θα μου τους φέρεις εδώ και μετά θα την αφήσω.
Ίντι: Εντάξει...
Ο Λάντεν τον πλησίασε και του έλυσε τα χέρια.
Λάντεν: Ξέρεις τι να κάνεις.
Ο Ίντι τον κοίταξε απότομα, σηκώθηκε και οι φρουροί τον συνόδεψαν στην έξοδο.