The Tree Of Life

Chapter Fourteen(Part 1)

Δύο φρουροί συνόδεψαν τον Ίντι προς την έξοδο. Το μόνο που σκεφτόταν ήταν η αδελφή του. Όταν έφτασαν έξω από το παλάτι του Λάντεν, τον έσπρωξαν και έπεσε στο χώμα. Του έδωσαν ένα δολοφονικό βλέμμα, του γύρισαν την πλάτη και προχώρησαν μέσα στο παλάτι κλείνοντας την πόρτα δυνατά. Ο Ίντι σηκώθηκε ξεσκόνισε τον εαυτό του και άρχισε να περπατάει προς τα σύνορα.
[Εν τω μεταξύ στο παλάτι της Βασίλισσας Μάργκαρετ]
Οι βοηθοί τρέχανε πάνω κάτω για να ετοιμάσουν το παλάτι για τη γιορτή. Άλλοι ασχολούνταν με τον μπουφέ, άλλοι με τη διακόσμηση. Η Φιλία εκείνη την ώρα, κατέβαινε τη σκάλα που οδηγούσε στη βιβλιοθήκη. Η μητέρα της την είδε και την ρώτησε:
Μάργκαρετ: Φιλία. Τι έκανες στη βιβλιοθήκη;
Φιλία: Διάβαζα για σπαθιά και διάφορα όπλα.
Μάργκαρετ: Α εντάξει.
Η Φιλία της χαμογέλασε και συνέχισε τον δρόμο της για το σπίτι της Ρίτας.
Καθώς προχωρούσε έβλεπε τις υπόλοιπες νεράιδες πως ετοίμαζαν τα σπίτια τους, τις αυλές τους, έβλεπε τις οικογένειες μαζί να γελάνε. Απορροφημένη, σκόνταψε πάνω σε ένα ξύλο που βρισκόταν στη μέση του μονοπατιού. Έσκυψε να δει το ξύλο και δίπλα από αυτό ήταν κάτι άλλο. Το κοίταξε καλά.
Φιλία: Αυτό είναι νεραϊδόσκονη. Αλλά ποιανού;
Κοίταξε λίγο πιο πέρα να δει εάν έβρισκε κάτι.
Φιλία: Αυτό είναι...κόκκαλο...αιχμηρό κόκκαλο...Ένα λεπτό αυτό είναι από...ωχ...
Η Φιλία έτρεξε πανικόβλητη στο σπίτι της Ρίτας.
[...]
Ρασάν: Δώσε μου λίγο αυτή τη μεγάλη βίδα, στα αριστερά σου.
Χέιλα: Αυτή;
Ρασάν: Ναι.
Η Ρόουζ καθόταν στο καναπέ με τη Ρίτα και μιλούσαν. Μια στιγμή ακούγεται ένας δυνατός χτύπος στην πόρτα. Η Ρίτα σηκώθηκε απότομα να της ανοίξει.
Ρίτα: Τι έγινε;
Φιλία: Ξέρω ποιός πήρε τη νεραϊδόσκονη του Γέρου Σοφού Άντριεν.
Χέιλα: Ποιός;;;
Φιλία: Ο Ρέιντεν εννοείται.
Ρασάν: Μπες μέσα.
Η Φιλία μπήκε μέσα και η Ρίτα έκλεισε τη πόρτα πίσω της.
Φιλία: Καθώς ερχόμουν είδα λίγη νεραϊδόσκονη στο χώμα. Όλοι ξέρουμε ότι μόνο η νεραϊδόσκονη ενός One δεν μπορεί να διαλυθεί πρώτον αυτό και δεύτερον, πιο πέρα είχε ένα αιχμηρό κόκκαλο. Ο Ρέιντεν φοράει ένα κολιέ γεμάτο με τέτοια. Εάν σήμερα δούμε ότι του λείπει ένα, πρέπει να το πούμε στη μητέρα μου.
Ρασάν: Συμφωνώ.
Ρίτα: Και εγώ.
Ρόουζ: Έχουμε κάποιο σχέδιο για το βράδυ;
Φιλία: Εμ...ναι νομίζω;
Κοιτάχτηκαν όλοι.
Χέιλα: Μάλλον όχι.
Ρόουζ: Έχω εγώ μια ιδέα. Θα πάμε μαζί το βράδυ στο τραπέζι και σιγά-σιγά θα φεύγει πρώτος ο Ρασάν και μετά η Ρίτα. Εγώ με τη Χέιλα θα μείνουμε εκεί. Κάντε ότι κάνετε και μετά πηγαίνεται σπίτι της Ρίτας. Μετά θα έρθουμε εμείς.
Ρασάν: Πως θα ξέρετε όμως πότε θα πάμε σπίτι της;
Χέιλα: Μπορείτε να ανοίξετε ένα φακό τρεις φορές και να το δούμε εμείς από εκεί πέρα.
Φιλία: Θα το δουν κι άλλοι.
Χέιλα: Δεν νομίζω να δώσουν σημασία.
Φιλία: Καλά.
Ρόουζ: Δηλαδή είμαστε εντάξει;
Ρασάν: Ναι νομίζω.
Ρόουζ: Ωραία.
Συνέχισαν να μιλάνε για λίγο και μετά πήγαν όλοι να αλλάξουν για τη βραδινή γιορτή.