Kimse Bilmesin

Kaybolduk

Bizler hayatın kaybolmuşluğuda yaşarız. Bazıları görmez bizi. Onlar sadece yüzümüze taktığımız sahte maskeleri görürler. Aslında hıçkıra hıçkıra ağlarız, sesimiz kısılır ağlamaktan. Gözlerimizin içine baksalar anlayacaklar ne kadar yorgun ve kırgın olduğumuzu. Biraz yanımızda dursalar ellerimize baksalar , farkedecekler aslında o güzel , narin ellerimizin sigara tuttuğunu .
Kimi anneler bizden uzak tutar çocuklarını "onların kötü alışkanlıkları var" der. Evet kötü alışkanlıklarımız var; Bazen haddinden fazla değer veriyoruz , gereksiz insanları seviyoruz , iyiliği haketmeyen insanlara iyilik yapıyoruz. Evet en kötü alışkanlıklarımız bunlar. Ama bunları bilmiyorlar. Bizi elimizdeki sigarayla , giyimimizle yargılıyorlar. Ve biz yine kayboluyoruz. Çünkü biz hiç yaşamadık. Biz hayatın kaybolmuşlugunda yaşadık. Hep yalnız , birbaşımıza...