Aşkın son gününde
kalbim ikiye ayrıldı bedenimin orta yerinde
sabaha dek uğraştım
seni geri getirecek büyüler yaparak
son bir buket çiçeğe uzandım
bana verdiğin
solmak üzereydiler vazoda
bir
bir
kopardım kafalarını ve yedim onları
her kapı aralığına bir havlu sıkıştırdım
girme dedim havaya
yok sana bir faydam
evin tüm perdelerini kapattım
git dedim ışığa
ne biri girecek buraya
ne de biri çıkacak
-mezarlık
Güneş ve Onun Çiçekleri s.13-16,
Rupi Kaur
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kitap Replikleri & Alıntıları
Random"İşte mutlaka bildiğin bir özdeyiş: Gözler ruhun aynasıdır. Diğerlerinin çoğu şeyini görebiliyorum. Ama kimse benim içimi göremiyor. İlkel bir seviyede bu beni ruhum yokmuş gibi gösteriyor. Belki de ruhum yoktur. Eğer bir şekilde daha az insan isem...
