"İyiliğe doğru olan anılar ve düşünceler bazen hayallere benziyor."
"Çok tuhaf."
"Nedir tuhaf olan?"
Malikâneye giden yolda, ağaçların arasındaydılar artık.
"O da öyle söylemişti. Buldum kime benzediğini. O da tam olarak şöyle söylemişti; 'İyiliğe dair olan anılarım hayallerime benziyor. Sanki hayallerim ayrık otu gibi. Umutla büyüyorlar, sonra koparılıyorlar.' Sen, Hiç Kimse'ye benziyorsun o zaman."
"Bu Hiç Kimse kim ise, haklı olduğunu söyleyebilirim o halde."
"Hayır, yanılıyor."
"Neden?"
"Hayallerini istemeyen, sevilmeyen bir ota benzetti. Ama bir yağmur yağsa üzerine, toprağa tutunmaz mı o ot yeniden. Koparılıp atılan hayalleri olmaz o zaman. O vazgeçmiş olur yalnızca. Oysa biraz umut etse, yeşerecektir yeniden. Hayaldir o. Kurulan her hayal, gerçekleşmeyi bekler yalnızca."
Kimliği Kirletilmişler Mabedi s.223, Koray Yersüren
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kitap Replikleri & Alıntıları
Diversos"İşte mutlaka bildiğin bir özdeyiş: Gözler ruhun aynasıdır. Diğerlerinin çoğu şeyini görebiliyorum. Ama kimse benim içimi göremiyor. İlkel bir seviyede bu beni ruhum yokmuş gibi gösteriyor. Belki de ruhum yoktur. Eğer bir şekilde daha az insan isem...
