Why Don't You Trust Me? (WDYTM) #booksbooks2017 #eygrawards #FBC2017

5.Ποιος νομιζεις οτι εισαι ρε;

<<Χευ, Ιωάννα είσαι καλα;>>με ρωτάει ο Δημήτρης βγάζοντας με από τις σκέψεις μου.

<<Ναι ναι μια χαρα>>απαντω

Πλέον έχω συνηθίσει να το λέω αυτό, έχει γίνει κάτι σαν τσίχλα για μένα.

Λένε πως για να έχεις μια παρεα πρεπει να είσαι συνέχεια χαρουμενος θετικός αισιόδοξος, πραγματα που εγώ δεν έχω αλλά προσποιουμαι ότι έχω.

Γιατί; Γιατί δεν και ότι καλυτερο ο άλλος να λέει συνέχεια τον πονο του στον άλλον.

Ακόμα και στους γονείς μου προσποιουμαι.

Ναι.

Κι όμως. Είναι μεγάλη ιστορία βασικά.

<<Ιωάννα; Τι έχουμε τώρα;>>με ρωτάει η Μαρία.

<<Τον Παπαχρήστου>>της απαντω.

Αυτός μας κάνει βιολογία γενικής και παιδιά είναι κουκλος.

Δεν ξέρω γιατί αλλά δυο βιολόγους που έχω γνωρίσει μέχρι στιγμής ειναι κουκλια ζωγραφιστά .

Τι στο καλό, λες να είναι το επάγγελμα;

<<Ααα τον αγαπημένο σου>>μου λέει με νόημα Μαρία και αρχίζει να γελάει.

Αχ ρε παιδια αυτή η Μαρία είναι πανέμορφη αλλά καθόλου έξυπνη.

Και δεν το λέω για κακό αλλά για να φανταστείτε δεν ξέρει να κάνει πολλαπλασιασμους και διαιρέσεις και έχει διαλέξει την θετική.

Αλλά παρολα αυτά είναι πολυ καλη κοπέλα και γι αυτό κάνουμε και παρεα .

<<Μαρη ηλίθια, θα μας μιλήσεις επιτέλους ή θα κοιτάς τα πουλακια για αρκετή ώρα;>>και αυτή είναι η Ευαγγέλια.

Το Ευακι μας.

Δεν είναι πολυ ευγενική;

Αλλά μ αρέσει αυτό γιατι άμα δεν της αρέσει κάτι το λέει και το εκτιμώ αυτό. Καλυτερα να έχουν το θάρρος να στα λένε από μπροστά παρα από πισω σου.

<<Τι θέλεις να σου πω μωρέ;> της λέω κακοδιαθετα.

<<Τα κάλαντα. Τι τι να μου πεις χριστιανή μου, ω σορρυ ξέχασα ότι δεν είσαι, τα νέα σου να μας πεις>>

<<Τα νέα μου,  τίποτα μωρέ να εδώ,  τα ίδια. Διάβασμα, φροντιστήρια και μετά υπνος>>απαντω αδιάφορα.

Αλέξης.

Αλλά σιγά μην της το πω αυτό .

Ξέρετε μπορεί να κάνω παρέα με αυτά τα παιδιά αλλά αυτό δεν παει να πει ότι τα εμπιστευομαι κιόλας.