Part 2

31 9 1
                                    

Natkriesha's POV

Sabi nga nila 'Cry and cry until the pain is gone' pero bakit kahit iiyak ko ng iiyak andun pa rin yung sakit. Bakit? Ano to? Hihintayin kong dugo na ang lalabas sa mga mata ko ganun?

Isang linggo na rin ang nakaraan mula nung nagkaita ulit kami ni ex. Isang linggo na rin akong hindi nakakatulog ng maayos at hindi nakakakain ng maayos. Isang linggo na rin akong hindi lumalabas ng bahay kahit na gusto akong palabasin ni mama ayaw ko talaga kasi baka makita ko na naman siya.

Tanghalian na pero dpa rin ako kumakain kahit anung pilit nila mama.
Makalipas ang ilang oras, dumalaw sina Justine saamin kasama ang mga barkada niya at si Kim. Actually lima lang naman talaga sila na dumalaw sakin ngayon eh.
Nagdala sila ng sangkatutak na pagkain, lahat ng pagkain na dinala nila ay ang mga favorite ko.

Lahat sila umupo kung saan saan. Pero si Justine sa tabi ko umupo, p*t* sa dinami dami ng pwedeng upuan sa tabi ko pa at kama ko pa!! Leche!!!! Dna lang ako umangal kasi siya na nga tong concern aarte paku.

"Kumain ka muna. Sobra na akong nag-aalala sayo, please wag mong hayaan madamay ang sarili mo at ang iba dahil lang dyan sa unggoy na yan. Tskk!!"
Pagkasabi niyang unggoy natawa ako hahaha, eh kasi naman kung maka unggoy wagas AHAHAHAHA.

"Grabe ka naman kung makapagsabi ka ng unggoy parang dika mukang unggoy ha AHAHAHAHA." Napansin ko na ngumiti siya, abno😑. Nasabihan na nga ng mukang unggoy ngingiti pa. Tss.

"Oh bat ka ngumingiti ngiti jan lolo huh?!" qiqil niya si aquoeh.
"Eh kasi napatawa na kita." Sabi niya ng nakangiti kaya natigilan tuloy ako dun.
"Oh lola bat nanaman malungkot muka mo jan? Ok na nga kanina tapos sad ka nanaman. Haystt." Sabi niya sabay kamot sa ulo. Hihi ang cute niya pag ganyan yung expression ng muka niya hihihi. Kilig si ako.
WTH?!! Ano?!! Ako?!! Ako kinikilig sa mokong na yan?!! Pucha! Kung ano ano nasa isip ko. Pero totoo naman cute siya, d mapagkakaila hahaha.

"Eh? Bat ka namumula jan? Tas nakangiti ka pa? Creepy mo uyy!" Pagkasabi niyang yun binatukan ko siya. Buisit talaga to.
"Eh Natkriesha, anu nang gagawin mo ngayon? Kailangan mong makausap si Carl at kailangan mo nang tanggapin ang totoo." Pagkasabi ni Michelle (isa sa mga barkada ni Justine) nun bigla na naman tumulo isa isa ang mga luha ko. Binatukan naman ni Jimboy si Michelle ng malakas pagkatapos ay seryoso na silang lima na nakatingin sakin.

"Sa tingin ko tama si Michelle." Sabi ni Mio. Oo sa tingin ko tama naman talaga yun eh. Tumango ako ng dahan dahan at pinilit kong ngumiti sa kanilang lahat, at kinuha ko agad ang phone ko saka tinawagan su Carl.
Habang nagriring biglang nagsalita si Justine na sobrang seryos, all my life ngayon ko lang siya nakitang ganyan sobrang kaseryso.

"Sigurado ka ba diyan sa gagawin mo?" Sambit niya, tumango nalang ako at nagfake smile sakaniya.

Nang masagot na ang tawag ko..

Carl from the phone: "What do you want from me?"Cold niyang sabi na parang tinatamad rin akong kausapin.
Me: "Meet me at the park, I just want to talk to you, please?" Nangingilid luha kong sabi. I miss his voice so much.
Carl from the phone: "Whatever." Pagkasabi niyang yun ay agad niya akong binabaan. Sh*t ang sakit.

Pagkatapos nun ay umiyak na naman ako ng umiyak. Lumabas muna silang lahat except Justine. Yinakap niya lang ako ng sobrang higpit at yinakap ko na rin siya pabalik. Buti na lang andito siya, andito lagi siya tuwing kailangan ko siya.

Justine's POV

Putakte! Ewan ko bakit nasasaktan rin ako ng sobra pag nasasaktan rin si Kriesha. Kung pwede lang pumatay nakapatay na ako matagal na. Alam ko kung paano masaktan kaya dinadamayan ko lagi si Kriesha. G*g* talaga yung unggoy na yun! Di niya kasi alam kung gaano kasakit gaguhin ng taong mahal mo. Sobra akong nag-aalala kay Kriesha. Haystt...
Wait..... hoy Justine wag mo sabihing nahuhulog ka na sakaniya, tskk! Oo, ayaw ko ng masaktan pa ulit si Kriesha pero dare is a dare.

*THROWBACK*

"Ok, ganto yun. Kailangan mong mapahulog sayo si Natkriesha pero, may pero.. kailangan hindi ka mahuhulog sa kaniya, ok? Kung hindi mo ginawa kakalimutan mo na kami at kakalimutan ka na rin namin bilang mga barkada mo." Pagkasabi ni Jerick na ganun ay natulala ako, ewan ko ba kung bakit.

Ganito kasi yun marami akong kabarkada pero iba iba ang bawat grupo... so, yung nga dko alam, basta gagawin ko nalang yung dare kasi mas mahalaga naman ang mga kaibigan ko sa akin eh.

*END OF THROWBACK*

Buisit dko na alam gagawin ko. Oo na aaminin ko na, may gusto na ako sakaniya pero dpa ganun masyado. Hindi nalang ako magpapahalata sa kanilang lahat para walang masasaktan at walang gulong mangyayari. I like Kriesha anyway.. Tskk mahanap na nga lang siya hayy nakuu

Natkriesha's POV

This is it, ito na ang pagkakataon para maihampas ang katotohanan sakin. Mag-isa ko lang dito sa park at hinihintay siya, si Carl. Mahigit isang oras na akong naghihintay dito pero kaya ko pa naman, kaya ko pa.
Maya maya ay may kotseng dumaan sa harap ko, kilala ko kung kanino yan eh. Pagkababa niya parang nadudurog unti unti ulit ang puso ko. Ewan ko ba kung bakit.

"Ano bang gusto mong sabihin? Tagal tagal the hell, may date pa kami ni Rilley." Pinilit ko nalang ngumiti.
"Gusto ko lang sabihin mo saakinna hindi mo na ako mahal." Ngumiti ulit ako ng pilit habang yung luha ko tumutulo na naman.

"Whatever. Fine, HINDI NA KITA MAHAL, HINDI NA KITA MAHAL KASI SAWA NA AKO SA PAGMUMUKA MO, SAWA NA AKO SA KAKAKULIT MO SAKIN, SAWA NA AKO SA PAGIGING SWEET MO SAKIN, AT WALA KA RIN NAMANG KWENTA EH!! WALA KANG KWENTA KASI HINDI MO KAYA IBIGAY ANG GUSTO KO!!!" Pagkasabi niyang lahat yun ay snasampal ko siya kahit hinang hina na ako sa lahat ng mga pinagsasabi niya sa akin.

"Ano? Hindi ko naibigay lahat sayo?!! Eh gago ka pala eh!! Lahat ng oras ko, pagmamahal ko at tiwala ko sayo ibinigay ko!!" Napaluhod na ako kasi dko na talaga kaya. "Ayaw ko lang naman ibigay ang sarili ko sayo kasi hindi pa ako handa sa hinihingi mo!!!!" Halos hindi na ako makahinga dahil sa paghagulgol ko.
Pagtingin ko sa kaniya para lang siyang nabobored at inaantok na walang pake sa akin.
"Are you done talking? Tagal mo may date pa ako, tsk!" Pagkasabi niyang yun ay umalis na siya at ako naman naiwang luhaan dito.

"I still love you kahit dinurog mo na ako ng sobra."
Pagkaalis niya ay umalis na rin ako, pero hindi ko ngayon alam kung saan ako pupunta.. sana mamatay nalang ako, wala naman akong kwenta eh.

Carl's POV

    Wala naman talaga akong intensyong saktan si Nat-nat, mahal na mahal ko siya ehh. Gusto ko lang maging ligtas siya, kasi sabi ni Rilley kung hindi ko siya nilayuan ipapapatay niya si Natkriesha. Kaya mas mabuti nang makipaghiwalay ako sakinya kahit sobrang sakit ng gagawin ko, alang alang sa kaligtasan niya.

Umalis na ako sa park pero tinago ko muna ito at sinundan si Kriesha ng sandali.
Sobra akong nasasaktan sa nakikita ko ngayon, at hindi ko inaasahan na may darating na sasakyan, hindi rin naman ito napansin ni Kriesha at parang wala siya sa sarili niya.
Tumakbo ako ng sobrang bilis hanggang sa makakaya ko at itinulak si Nat-Nat.

***BOOOGGGSHHHH!***




*😔😔😔*
"Sometimes, we just have to let go of someone who matters to us not because we have to, but because it's the right thing to do. Let us remember that we can't force anyone to love us. We can't beg someone to stay when he/she wants to leave and be with someone else, this is love all about. However, the end of love is not the end of life. It should be the beginning of understanding that leaves for a reason, but leaves with a lesson."






💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔

Author: Annyeonghaseyo!! Sorry guys ngayon ko lang naiupdate kasi naman syempre school days ehh.. So, ano kayang nangyari kay Kriesha??

Don't forget to vote and pls comment, kamsa❣❣❣

You and Me ( FOREVER? )     <*ON GOING*>Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon