3 Person 1 Body // cty x jjk [Düzenleniyor]

Bölüm22:- Yine mi sen

*Jeongyeon*

Jin'i aradım telefondan sadece gel diyebildim. Ben yataktan kalkamıyordum. Jeonghan koltuktaydı. Ateşi çıkmış kötü durumdaydı. Doktor'a bağırdım ama yoktu.

İçeri bir hız Jin ve diğerleri girdi. Yatakta oturuyordum. Jeonghan yanımdaydı elini tutup uyandırmaya çalışıyordum.

T- Ben doktoru çağırıyorum.

Doktor bir hızla içeri girdi. Onu alıp götürdüler. Sadece beraber uyuya kaldığımızı hatırlıyordum. O da yanımdaydı. Peki ne ara oraya geçmişti.

Jeonghan'ın kolunda jilet izleri vardı. Bunu o yapmış olamazdı. Hangi o***** çocuğu yaptıysa onu bulup anasının karnına geri sokacağım! Başım döndü. O an herşeyi hatırladım. Bütün hafızam yerine geldi. Bir dakika, Jeonghan tetenoz olmuş olabilirdi!

O an telefonum çaldı. Açtım.

Polis:Bayan Jeongyeon ile mi görüşüyorum?

Jy- Evet benim buyrun.

Polis: Hansol hastane'ye kaçmış çıkışında da kaza geçirip ölmüş. Bilgilendirelim dedik

Jy- Ah, teşekkür ederim.

Telefonu kapadım. Bunları o yapmıştı. O öldü. Jeonghan ise hala iyi değildi... Şuan onun iyiliği için canımı bile verebilirim.

- Daha ne kadar çabalayacaksın?

Jy-Yine mi sen?! Defol!

Bir anda sanki vücudumun her yerine iğneler batırmışlar gibi hissettim. Bu his geçtikçe artıp güçleniyordu.

-Noldu Jeongyeon iyi değilsin sanki?

Jy- Yapma nolur yapma!

- O ölecek bu sefer! Sen ona seni seviyorum bile diyemeyeceksin!

Ağrılar ayağımı çok kötü etkiledi. Yere düştüm. Ben odadaydım. Biri içeri girdi. Doktor önlüklüydü.

Jy- Doktora haber ver... Lütfen

Rm- Tamam

O dedi ama çıkmadan ağrılar öyle saplandı ki o çıkmayan sesimle çok güçlü bir çığlık attım. İçeri bizimkiler girdi. Doktor önlüklü kişi beni kucağına alıp hızlıca acil müdahale odasına götürdü. İçeride sedyeye yatırdı.

Serumu koluma batırdı. Birkaç bişey yapıyordu ama acıdan gözlerimi kapattığım için görmüyordum. O anda içeri bir kadın girdi.

Na- Bay Jeonghan'ın yakını siz misiniz?

Jy- Evet

Na- Kendisi uyuyor kurtardık. Bir kaç çizikmiş sadece

Jy- Teşekkürler.

Tam kalkıyordum ki ayaklarımı oynatamadığımı farkettim.

Jy- Ben kalkamıyorum... Ayaklarım oynamıyor!

Rm- Bu nasıl olur?!

Na- Geç sevgilim bir de ben bakayım.

Jy- Yapamıyorum! Ayaklarım hareket etmiyor!

Rm- Şoka bağlı ayaklarda güçsüzlük var. Uzun süre yürüyemeyebilirsiniz...

Ellerimi yüzüme alıp ağlamaya başladım. İçeri bizimkiler girdi.

T- N'oldu?! Jeonghan kurtuldu niye ağlıyorsun?

Jih- Hadi gel gidelim.

J- Kızlar durun bişey olmuş.